Rond 4 uur in de
ochtend gewekt door de kakelende haan des huizes.
Snel volgen ook de eerste
passanten richting Poon Hill voor het aanschouwen van dat wat een prachtig
beeld moet opleveren: de zon die opkomt en de hele Himalaya keten in het licht
zal zetten. Het is nog donker en de lampjes verlichten het pad. Goed 5 uur: de
start van onze Spartaanse tocht naar boven: voor dag en douw en met een slok
water als ontbijt in een warme jas de trapstenen op naar boven. Een hele klimpartij met een stijging van 400
meter over een relatief korte afstand. Al snel is de jas teveel, eenmaal boven is
het weer heerlijk om er diep in weg te kruipen. Volledig bewolkt.
Met warme
thee in een grote stalen kroes wachten we af. Blij met elke glimp op een stukje
Annapurna. Helaas blijft het daarbij, teleurstelling!
Ganesh speelt hierop in
en stelt voor het programma aan te passen. In ons tempo is best wat te
schuiven, zodat een extra dag Ghorepani geen enkel probleem zal opleveren. 2
kansen: ophelderingen in de middag en opnieuw naar boven en/of een nieuwe
poging morgen ochtend vroeg. Snel besloten. Enige nadeel: wat te doen met plots
een dag rust??
In het zonnetje
zitten, boek lezen, uitgebreide lunch en vervolgens lakker ontspannen op pad.
Hier betekent dat dus gelijk trapstenen op en trapstenen af. Mooie bergpaadjes
met Rododendrons en Magnolia, wilde orchideeën, maar ook toenemende donkere
wolken en uiteindelijk onweer. Het wordt ook gelijk flink koud, mutsen, sjaals
en donsjassen zijn geen overbodige luxe. Binnen is het minstens zo koud als
buiten. Als aan het einde van de middag de regen op de golfplaten neerklettert,
wordt de grote stalen pot midden in de gezamenlijke ruimte gevuld met hout en
aangestoken. Bij geblazen met een grote ijzeren pijp door de vrouw des huizes
die zich met al haar rokken in kikkerzit voor de opening heeft geposteerd. Allen
op houtenbankjes eromheen.
Over ons onderkomen. De overnachtingplaatsen hier
zijn een verhaal apart. Betonnen vloer,
houten wanden en vaak blauwe, soms met blauwe zeilen versterkte daken. Houten etage vloeren en tussenwanden ( als
papa naast ons voorleest luisteren wij mee en vallen in slaap), gangen met smalle kamertjes, houten bedden en soms per
gratie een stopcontact. Als er al een stopcontact is, komt hier uitermate
wisselend stroom uit. Twee houten seniorenbedden en een paar metalen haakjes om
iets op te hangen. De gordijnen zijn meestal net genoeg om de helft van de
ramen te bedekken. Toilet (gat, soms pot) meestal voor allemaal samen op de
gang. Toiletpapier wordt hier niet gebruikt. Badkamer ( een betegelde ruimte
met tot nu toe de luxe van een sproeiertje waar ook warm water uitkomt.), in
het huidige geval midden in de huiskamer, eetkamer, verzamelruimte annex
familie ontmoetingsplaats.
Het
verrassende is, dat we er tot nu toe prima slapen en uitstekend naar onze zin
hebben. Het eten is over het algemeen uitstekend. Het duurt even, vooraf
bestellen graag, de groenten worden soms nog naar behoefte ergens uit een tuin
geplukt. Alles overheersende element in het verhaal: de enorme
vriendelijkheid!!
Vroeg naar bed, morgen
opnieuw om 5 uur op pad. Voordeel: het is hier rond 6 uur al helemaal donker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten