Droog, goed
geslapen en een uitstekend ontbijt. Om 9 uur even wachten op de chauffeur die
nog nieuwe banden onder zijn auto laat leggen i.v.m. de tocht omhoog van vandaag. Als eerste
naar Swayambhutath, de apenstupa, waar
het inderdaad wemelt van de onschuldige apen, enorme vlaggenslingers, grote
hoeveelheden opgewekte Hindoe families met hun ceremonieën en biddende
monniken. Welkom om uitleg te krijgen over de ceremonieën en het maken van foto’s. Beetje zon aan de
lucht en alles lijkt even schitterend. Hoog op de berg gelegen, prachtig
uitzicht over Kathmandu.
Even wat regen,
maar al snel weer droog en de kronkelwegen in volle drukte over naar Dunbar
square Kathmandu. Dunbar square is niets meer of minder dan paleis plein in
alle 3 de koningssteden: Patan, Kathmandu en Bhaktapur. Hier is opnieuw een enorme ravage aangericht
tijdens de aardbeving en staat veel in de steigers. Ongelooflijk veel prachtige
paleizen en tempels. Jongeren worden door oude houtsnijkunstenaars opgeleid om
al het prachtige houtsnijwerk in ere te kunnen herstellen.
Volledig ongepast en
zonder een scheurtje staat er pontificaal een enorm wit gebouw volledig
opgetrokken in oude Griekse stijl.
Hiertegenover een ogenschijnlijk klein en volledig gestut paleisje van
de levende godin, de Cumari. Het geluk is met ons, deze 5 jarige godin vertoont
zich even door het openraam tijdens onze aanwezigheid.
Volle drukte in,
duwen en dringen op de wegen, metertje voor metertje opschijven, dit alles
gedirigeerd door een eenzame agent, zwaaiend met een stokje. Het uitgebreide, door Japan geschonken stelsel
aan verkeerslichten hangt al jaren
werkeloos te wachten op het geld dat nodig is om het te laten
functioneren. In Bhaktapur de ruimste
Dunbar Square en nog 3 andere belangrijke pleinen. In tegenstelling tot in Sri Lanka, zijn de
Hindu tempels stuk voor stuk verboden terrein voor niet Hindoe’s. Prachtige stad met mooie straten,
kunstnijverheid met veel schildersklassen aan het werk ( Mandala ringen) en
uitgebreide pottenbakkerijen.
Het laatste plein
ziet rood van de feestelijk geklede Hindoe’s , verzameld rondom, tot bovenaan de stupa traptreden en richels.
Feest in volle gang met muziek, ceremonie’s en een eindeloze rij prachtige
mensen met hun offergaven. Allemaal even vriendelijk. Fantastische belevenis en een heerlijke stad.
Komen minstens een dag hier te kort.
Ruim een uur in de
auto een deels slecht begaanbare modderweg op naar Nagarkot. Hier heerst een
aanzienlijke welvaart. Uiteindelijk bij het hotel aangekomen blijkt er net een
groots mountainbike ( Himalaya endurence
trail) en fotografie event te worden afgesloten met feest en buffet. Rijk uitgeruste, professionele MTB’s als of
het niets is en een buffet om van te smullen, maar ook een enorm drukte, kabaal
en koud eten. Onze kamer is prachtig en als de zon morgen opkomt dan hebben wij
een eersteklas view op de Himalaya.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten