Heerlijk geslapen
en vanuit het bed wachten tot het eerste vage rood boven de Himalya verschijnt
om vervolgens met een vestje aan op het balkon hoog tegen de berg, te genieten
van het opkomen van de zon boven de besneeuwde bergtoppen.
Het dal is in delen
gevuld met nevels. Prachtige ervaring.
Kwart voor 7 uitgebreid, heerlijk ontbijt op het balkon. De MTBers zijn
ook vroeg op en druk hun fietsen aan het schoonmaken, demonteren en inpakken in
hun super koffers. Bijzonder gezelschap, een rondtrekkend wereldje dat het
heeft over tracks all over de World. De volgende in Utah!
8 uur stipt vertrek
weer naar beneden met fantastische uitzichten op de besneeuwde giganten.
Eenmaal in Kathmandu wordt duidelijk waarom zo vroeg vertrokken is voor een
vlucht om 11.35 uur. Een aanzienlijke traffic jam waarbij we geruime tijd
stilstaan tussen auto’s en soms luidruchtige toeterende motoren die hun eigen
weg banen. Tijd gevuld met gezellige en vooral ook leerzame gesprekken en
uitwisseling met onze gids Dee. Rijke historie van Nepal met veel Engelse en
momenteel Indische invloeden. Maakt veel dingen die je op straat tegenkomt een
stuk duidelijker. Wat is Nederland toch een heerlijk georganiseerd land en wat
hebben we toch veel goede sociale zekerheden.
Op de luchthaven
kennismaken met een kleine, sportieve Nepalees: Ganish, onze gids en sherpa
voor de komende tijd, m.n. ook de trail. Strekt iets minder makkelijk Engels en
is iets minder duidelijk aanwezig, maar alles wordt zorgvuldig in de gaten
gehouden en geregeld. Opnieuw wachten geblazen, te cloudydaar, ons vliegtuig
komt te laat aan. Eenmaal in de lucht
een prachtig panorama, de immense bergen van de Himalaya tegen de blauwe lucht
, half in en boven de wolken. Ogen
tekort. Om 13.00 uur landen in Pokhara, gewoon uitstappen en te voet naar een hokje met een loketje, waardoor
een voor een de koffers worden aangegeven.
In de drukke straat
plots met linten rennende mannen. Tussen de linten, even hard mee rennend vier
mannen met een inmiddels bekend op houtenpalen
gebonden gewikkeld pakketje in oranje doeken gewikkeld. “Spoedtransport” naar
het “crematorium”.
We struikelen bijna
over onze taxi, een Suzuki alto mini, hoe verzin je het. Rugzak voor je buik,
dubbelvouwen, knieën naar de oren, beetje duwen en we zitten samen op de
achterbank. 1 koffer achterin, vol is vol, de tweede los op het rekje boven op
het dak. Op hoop van zegen door de kuilen en bochten naar het hotel.
Schitterend, luxe, aan het meer, met prachtige tuin en buiten zwembad.
In korte broek en
top door de hoofdstraat gewandeld, alles gericht op de trekking toerist.
Langs het meer tussen de lokale bevolking
terug en in de open lucht aan het meer genoten van heerlijk eten, locale zang,
muziek en dans. En ja, 2 van die donkere biertjes is eigenlijk net even iets
teveel…...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten