Dag 8 2e tracking dag van Ullari (1960m) naar Ghorepani (2810m)

Primitief, maar uitermate lekker geslapen. Om 6 uur op en even iets door de wolken gezien wat het mooie uitzicht op de bergen had moeten zijn.Opnieuw helemaal in de wolken.

Mooi om iets van het traditionele dorpsleven te zien waar alles met banden aan het hoofd gedragen wordt en kinderen gekleed zijn alsof ze in de jaren 50 gaan wintersporten.  

Met het ontbijt een stevige bodem gelegd voor de tocht die gaat komen, de zwaarste dag volgens de beschrijving, waar we 6 a 7 uur over zullen doen. Even na  8 uur op pad en opnieuw een oneindig lijkend slinger pad langs de berg, bestaande uit opnieuw ontelbare stapstenen. 

Blik naar beneden, voortdurend bezig om te bedenken waar de volgende voet te plaatsen en in te schatten hoe hoog die trede is. Met regelmaat even bewust stilstaan om rond te kijken om te realiseren hoe prachtig deze omgeving is. Van de voorspelde prachtige uitzichten hebben we nog niet kunnen genieten, terwijl de volle bloei van de rododendrons ook al enige tijd achter ons ligt. Volgens de Nepali is ook hier het weer in de war. 2 maanden geleden zelfs sneeuw in Pokhara, iets dat zelfs de grootvaders niet mee maakten.  Toch zijn de paden mooi met hun vegetatie die duidelijk de invloed van het vocht laat zien en de immense Rododendron bomen, met hun prachtige kunstzinnige stammen. De maat doet niet onder voor een flinke kastanje boom. In bloei moeten de heuvels rood gekleurd zijn.

Onderweg is er bijna geen adem over om te kletsen, gewoon genieten van de vele vogelgeluiden, het klateren van het water in de langslopende  riviertjes en de vrolijk rondfladderende vlinders.

Thee in het zonnetje op een, hoe kan het anders, “blauw” terras om vervolgens vol frisse moed verder te gaan. De paden zijn wat glooiender en de stenen niet meer trapsgewijs, maar veel meer willekeurig geplaatst.

Volkomen onverwacht doemt plots een vrolijk gekleurde boog voor ons op om ons te verwelkomen in Ghorepani. Geen vergissing na nog een kleine slinger en klim partij staan we plots nog voor 12 uur onderaan een trap die ons rechtstreeks naar onze slaapplaats brengt.

Warme douche, stevige lunch en een vrij te besteden middag voor ons. Het plaatsje verkennen, trap op, trap af, bijna omvergelopen door een van de vele colonnes ezeltjes en paarden die als kleine vrachtwagentjes al het transport verzorgen en lekker een boek uit lezen. Inmiddels met warme sokken, lange broek en dons jas aan. Ja, het is hier koud zonder zon.

aangekomen op 2480 meter hoogte