Alles moet mee naar huis, snel ingepakt en om 8 uur richting
Assan. Nog even struinen door de drukke kleine straatjes van de oude stad.
Vrijwel zonder toeristen en al heerlijk vol. Opvallend dat er overal
schoonmaak mannetjes en afvalfietsen druk in de weer zijn om de stad schoon te
ruimen.
Winkeliers vegen met de traditionele bezig hun straatje schoon en
sproeien (grote flessen water , gaatjes in de dop geprikt) tegen het droge
stof. Even nog door Thamal en via de
grote straat terug naar het hotel. Drukste tijd van de dag. Misselijk makende
smogachtige lucht.
Thee en een rit met de vertrouwde chauffeur en gids naar de
luchthaven. Klein, kneuterig en verschrikkelijk ouderwets. Geen gate
aanduiding, geen instapaankondiging. Uur na de oorspronkelijke vertrektijd
blijkt dat geboard kan worden. Grote
onweersbui, luchthaven in het donker. Controles tot voor het instappen in het
vliegtuig nog tassen controle. Alles dames en heren gescheiden in lijn. Opnieuw
gefouilleerd. Indonesian airline, crew komt ons in onverstaanbaar Engels
instructies geven voor het bedienen van de nooduitgang, waar we toevallig voor
zitten. Met nog eens een half uur
vertraging aankomst in Delhi waar het 40 graden is. Via de transferbalie naar
het voor ons gereserveerde hotel………Fout gedacht, de man in uniform achter de
bali heeft er niet zoveel zin in. 40 min. duurt het nog voor hij iemand kan
bereiken voor onze instapkaarten, nodig voor het passeren van alweer
een controle. 15 min er nog bij. Online inchecken blijkt gewoon mogelijk, maar
helaas, volgens de man met de pet is dat geen goed idee. De douane kan nu
eenmaal geen stempel zetten op een laptop, of telefoon. Nog maar even wachten,
het heerlijke bed in hotel aan de andere kant wacht ook, rustig wachten….. en
heel machteloos chagrijnig worden. Ruim 3 uur later zit de tijd voor man met de
pet er op. Vervanging door een jongere man met fietswiel bril. Waarschijnlijk
is daarmee het computerscherm beter leesbaar. Plots kunnen na enkele
telefoontjes zomaar instapkaarten worden aangemaakt. Half uur in de rij voor de volgende controle,
opnieuw hokje in, gordijntje dicht en een aai links en rechts, grote “lepel”
langs het lijf en goed gekeurd om het land te kunnen verlaten. Hotel, prachtige
kamer, al lang niet gegeten, sandwich
besteld. 15,30 euro, cash te betalen. Geen munt- of
wisselgeld, wordt dus 20 euro. Blijkt bovendien dat Arco’s portemonnee (+/_ 100
euro) in het laatste hotel is leeggehaald. “Gelukkig” is onze KLM vlucht door
de Indonesië – Pakistan perikelen 2 uur vertraagd. 5 uurtjes heerlijk geslapen
en als herboren klaar voor de rest van de (eveneens verlengde) vlucht.
Verrassing: terugvlucht in een prachtig oerhollands vliegtuig: KLM 777 in oranje livery.
11. 25 uur landen op Nederlandse bodem en jawel een half uurtje later al met koffer en al door de douane geweest, lekker naar huis ( wel eerst nog even een uurtje wachten tot onze wordt voorgereden).
Alles bij elkaar weer een fantastische ervaring rijker!.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten