24-10-2021 Okaukeju – Windhoek.

 
Moe geslapen. Voor het eerst tot bijna 6 uur. Op naar Windhoek, daar waar het bushkamp avontuur begint. 35 km in de truck het park uit, de fietsen eraf aan een brede, lange en rechte weg. De wereld lijkt eindeloos. Opnieuw de fiets volledig onder het witte stof, bijna onherkenbaar. Zand overal denkbaar, draaiende delen incluis. Toch wel de pest in, zeker met de fietsen van de organisatie als vergelijk: helder en fris oranje. Het afgekochte fietsonderhoud lijkt op dit moment te betekenen dat er een doekje en een grote hoeveelheid olie over de ketting gaat (zelf doen dus de volgende keer). Met een strak blauwe hemel, heuvels, vals plat en flinke wind schuin voor, wordt het humeur er niet beter op. Al na 3 km een keel als schuurpapier van de droogte.  

Geen keus, op pad en de eerste helling aangaan. Haat liefde verhouding is dat met die heuvels en hellingen. Niet klein laten krijgen, weet dat ik het kan en toch altijd weer de onzekerheid van het stukfietsen erop, de berg niet laten winnen. Er tegenaan dus. De benen willen alweer, nu de rest nog.

Gestaag doorfietsen met een redelijk tempo, soms in een groepje, veel op kop. De weidsheid en stilte zijn ongekend.

Om de 25 km. staat de truck klaar voor de broodnodige koek en sopie (water en droge koekjes vandaag). Soms zelf op 3 km al zichtbaar, heerlijk eikpunt om naar toe te fietsen.

Alleen passerende pick-ups met een razende vaart. Slechts 1 mogelijkheid om af te slaan. Langzaam doemen er bergen op en na ruim 70 km. hoogspanningskabels en aanduidingen van plaatsnamen op de richting borden. De wereld wordt moderner. Een locale fietser. Op de hele reis nog minder hiervan gezien dan het aantal dat wij samen bij ons hebben. Lijkt i.t.t. in Azië not done hier.

Outjo bereikt. Een ogenschijnlijk veel modernere plaats met verwijzingen naar het Duits koloniale verleden. Inkopen bij de lokale Spar en lunch bij een moderne backery met een uitstekend aanbod.  Met het moderne karakter komt ook gelijk de armoede in beeld met  bijna zwarte dakloze zwervers met hun schamele koopwaar en kleine kinderen.

Fietsen op de truck, tijd voor de lange laatste etappe van deze dag. Door Otjiwaronge, een behoorlijke stad met industrie, treinen en rangeersporen. Wijken als de wat mindere Amerikaanse wijken, Duitse straatnamen en prachtig paars (Jacaranda) en oranje (Kaffer) bloeiende bomen.

Bergen, opgebouwd uit grote keien en weer de kale weidsheid met kale bergkam aan de rechter zijde. Zich uitbreidend tot een echt bergachtig landschap.

Plaspauze met een tweede magnum binnen een week in een moderne plaats met duidelijke kerken. In een heel andere, moderne en industriële wereld beland bij een groot modern hotel in een nieuwe uitbreidingswijk van Windhoek. Even duidelijk het verschil vastleggen met wat ons te wachten staat.

Gefietst: 71 km.