Heerlijke nachtrust, stortregen in de vroege ochtend, gezellig kletterend op ons dak. Dan de katers: de was is met de hand gedaan en in 2 grote bakken gedumpt. Zoek maar uit. Natte fietsbroek aan voor een aantal en alles nat mee de truck in. In de truck de ramen open laten staan: fototas volledig nat geregend, ook binnen in. Grote frustratie, die tas had juist volgens Paul een veilige plaats gekregen. Met de truck het eerste stuk. Over een hobbelend landweggetje terug naar de grote weg. Het is één grote dorre vlakte. Koeien grazen in weiden waar het gras al is verworden tot hooi. De kleine hutjes met hun rieten puntdakjes staan op het erf dat bestaat uit een zandvlak, omheind door rietwandjes, of palen.Armoede ten top. Aan de grote doorgaande weg (Rundu), dezelfde armoede vertaald in een grote lintvormige verzameling van golfplaat blokkendoosjes, sommige met een houten deur. Ramen zijn hier niet aan de orde. Zelfs de kerk (97% van de bevolking is christelijk) is niet meer dan een uitvergrote schoenendoos. Niets verwijst naar verleden, naar cultuur. Het heden is als gisteren en gisteren als de toekomst: armoede.
Ruim 2,5 uur verder de verharde doorgaande weg af,
onverharde doorgaande weg op. Domein Grootfontein. Fietsen van de truck en de
nieuwe confrontatie: de fiets bijna onherkenbaar van kleur, volledig gehuld in een
smerige hoeveelheid zand, ketting, derailleur, remmen, niets is gespaard
gebleven achter op de truck. Beetje vegen en olie op de ketting blijkt het
devies. Buikpijn van.
Inmiddels toch wel flink geïrriteerd de fiets op. 1 lange brede gele zandweg met een mooie schakering aan groenkleuren van de bomen aan de kant. De lucht is blauw met mooie wolken. Inmiddels op 1200 meter hoogte beland. Over het hele traject afrasteringen op enkele meters in de berm. Grote landgoederen met af en toe een toegangshek met naam erop. Geen huis, mens of dier te zien. Slechts 1 afslag mogelijk, 1 passerende auto. Heerlijke lunch na 30 km. Na 50 km over 1 rechte weg de afslag naar rechts. Zelfde beeld, alleen andere richting. Desolate restanten van wat ooit Farm Driemaal was met bijbehorende hutjes. Landgoed Wildernis blijkt afgebrand.
Uiteindelijk na 70 km beland op campsite Treesleeper. Helemaal in de rimboe. Mooie plaats met voor ieder een eigen tentplekje waarvan één in een boomhut. Waslijntjes en alles eraan. Biertje en douche maken het geheel compleet. Helemaal prima.
De nieuwe dag is slechts enkele minuten oud als de eerste
donderklap de rust verstoord. Al snel worden het er meer, begeleidt door felle
bliksemschichten en een stevige bries. Was binnen halen en in de verder stille
nacht de koffers veilig stellen in de bus. Stortregen barst los en het duurt
niet lang, of het regent ook in de tent. De net gedroogde was opnieuw nat .
Slechte nacht en toch wel irritatie.
Gefietst: 71 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten