Toch wel wat spanning. “Enerverend en avontuurlijk” met heel
veel stijgen, uitdagend dalen en stofmaskers volgens de route beschrijving.
Stevig ontbijt en gewoon op pad.
Al binnen 5 km de eerste stijging en kennismaking met de
onverharde weg in het traject. Althans dat zou zo kunnen zijn. Inmiddels weten
we beter. Na 10 km en straf klimwerk tot 12% en de nodige haarspeldbochten is
het nog even een korte flinke kuitenbijter voor het kleine altaartje op het
hoogste punt wordt bereikt: 1487 m. Even bijkomen en verder. Per saldo naar
beneden, maar natuurlijk de afwisseling met de nodige klimmetjes.
Na 20 km de echte kennismaking met de onverharde Birmese
weg: één groot keien veld met kuilen, hobbels en héél veel stof. Dankbaar
gebruik maken van de mondkapjes.
De weg hobbelt en klotst met behoorlijke
afdalingen via haarspeldbochten naar beneden. Passerende auto’s toeteren al in
de verte, zijn even te zien en veranderen vervolgens in een stofwolk, ook al
wordt er bijna stapvoets gereden. De hele omgeving heeft 1 kleur, die van het
stof.
Laveren over de weg, de beste route zoekend. Vooral staande naar beneden,
handen aan de remmen en regelmatig even stoppen om de spanning van armen en
handen te ontladen, maar ook om te genieten van de toch wel prachtige
uitzichten op de omliggende ruige bergen, tot op de top groen begroeid. Naar
beneden is de kronkelende weg soms mooi te volgen. Wat kleine klimmetjes tussen
door, eigenlijk een fijne afwisseling in het benenwerk. 18 km lang is deze onwerkelijke
tocht. Als dan het wegdek weer verandert in asfalt, hebben wij inmiddels ook de
metamorfose naar een fietsende stofwolk ondergaan, het zit echt overal!
De nog
volgende haarspeldbochten in de afdaling zijn een verademing. Dalen toot 200
meter, om vervolgens via een licht heuvelachtige weg de trip te vervolgen. Onwerkelijk
en niet na te vertellen, gelukt, best een beetje trots op.
De weg loopt nog mooi tegen de bergwand aan met rechts een paar
rotsachtige bergen en de Zawgyi rivier. Mooi om te fietsen. Gelijk fietsen wij de
Shan regio uit om weer terug te keren in de Mandalay state. Zoals zoveel dagen dwarrelen
overal om ons heen de mooie gekleurde vlinders, groot, klein en vooral allemaal
even druk bewegend en onvoorspelbaar. Fotograferen is geen optie, maar het is heerlijk
om te zien en er zomaar tussendoor te fietsen.
Toch al om 15 uur bij een heerlijk hotel, waar de kerstboom in
de hal ons tegemoet schijnt. Het lijkt duidelijk te zijn welk een tocht wij achter
de rug hebben. De tassen gelijk naar de kamer gebracht, onze fietsen worden in de
hoek van de lobby geplaatst en nog voor de dringend noodzakelijke douche beurt een
feit is, wordt er een groot bord vers gesneden fruit op de kamer bezorgd. Heerlijk!!!,
schot in de roos.
Gefietst: 85 km Totaal stijgend: 662 m, dalend: 1840 m.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten