zondag 8 juli 2018

Dag 20. Rantepao, de rest


Verrassing, de jaarlijkse prijs van Toraja trail voor crossmotoren start bij ons om de hoek vanochtend. Bijna 900 deelnemers vanuit alle windstreken komen hier voor een trail van 80 km. Door de oerwouden van Toraja. Gezien de uitrustingen: upperclass! Prachtig al die gekleeurde crossmotoren en hun nog bonter geklede berijders met mooie helmen en laarzen. Hele happening met veel en grote prijzen. De Burgemeester opent en een mooie dansgroep treed op. Ook hier welkom en op de foto. Met groots geweld vertrokken en wij via de algemene warenmarkt naar de buffelmarkt.





Een paar honderd van die prachtige dieren in verschillende maten en met meer of minder witte vlekken. Een nog jonge albino, nu al een kapitaal waard. Alles contant, soms zijn de handen te klein om de stapel geld te omvatten. Behalve de buffels natuurlijk ook de varkens. Opstellen in rijen van tien. Beetje zielig toch wel. De hanen willen niet vechten en laten we even links liggen.






Alles bij elkaar is de stad overvol en het duurt even voor we de stad uit zijn. Opnieuw op weg naar Bora waar de laatste dag van de ceremonie is waar we ons verhaal hier mee zijn begonnen. Vandaag wordt het lichaam de rots in geschoven en wij gaan meemaken hoe dat in zijn werk gaat. Een beperkte kring aanwezigen (voor ons doen nog veel) met voor het merendeel zwarte kleding afgewerkt met een gekleurde bies. Duidelijk de kleuren van de clan. 



Weer even hartelijk welkom. Na de dominee nog het nodige gezang, vervolgens opnieuw een uitnodiging voor een uitstekende lunch, nu aangevuld met gestoofd buffelvlees, 


Op het middenterrein, tussen de neolieten (obelisken) ligt een serie buffelhoorns. Overal nog resten van de slacht. 



Vervolgens een gelijksoortig ritueel als 2 dagen geleden, onderbroken door een dramatisch afscheid door de weduwe. 

Uitgenodigd om mee te doen, dansen en zingen ook wij in de grote kring rondom het optuigen van de kist. Voelt als heel natuurlijk. 


Dan voor het laatst: met het gewicht van de kist op de schouders trekken, duwen, dansen, landje pik en kickboxen. Trekken en duwen aan het geheel en met water en modder gooien. Het hoort er weer allemaal bij, maar is nu een echte mannen aangelegenheid.Blijft bijzonder en voor ons een mooi afscheid van Toraja land.

Terug bij het hotel komen ook de motoren met intervallen naar de finish. Aan de andere kant zijn ze vanaf ons balkon te zien langs de rivier.



Fietsen klaarmaken en inpakken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten