De ultieme uitdaging van deze vakantie. 37 km klimmen van 7
tot 10 % en 1800 hoogtemeters. Geslaagd
voor de proef en weer wat geleerd. Wat in Sri Lanka nog erg lastig was, is nu
gelukt. Gewoon stug blijven doorgaan in een (heel) lage versnelling. Op het
hoogste punt beland in de wolken, zicht van max. 50 meter en dus geen
vergezichten. Licht aan op de fiets, beetje fris met 21 graden.
Niet alleen maar een inspanning, ook genieten van de
prachtige natuur, het immense oerwoud waar de weg doorheen omhoog slingert en
de vriendelijk ogende huisjes langs de kant.
Uiteindelijk ook de Toraja huizen
met hun Buffelhoorn daken en prachtig houtsnijwerk en de christelijke kerken in vele uitvoeringen.
De weg is uitstekend en overwegend rustig. Het verkeer dat er
is, is heel alert. Openbaar vervoer lijkt hier te bestaan uit pickup trucks met
in de laadbak en buiten op de randen ervan, de staande passagiers. Het land van
de mooie waterbuffels, aan de kant van de straat, maar ook in eenzelfde pickup op
transport. Met regelmaat passert ons een auto naar boven met een groot levend varken
op de Imperial, bovenop, of achter de auto. Op weg om geofferd te worden.
De mensen zijn hier ogenschijnlijk wat donkerder met gitzwarte
kaarsrechte haren. Meer gesloten.
Rond 13 uur op plaats van bestemming en als eerste een lekkere
zoute miesoep, om wat te korten op te vangen.
Het hotel, even een omschakeling. Tropische binnentuin, riante
kamer met zithoek, balkon met uitzicht over de rivier en de bergen, badkamer als
een balzaal met ligbad, eveneens met uitzicht op de rivier. Heerlijk zachte, lekker
ruikende handdoeken en een bed met een laken. Voelt als heerlijke beloning na onze
geslaagde “klim vuurproef”.
Gids geregeld en nog een reserve dag ingezet in Rantepao.
Gefietst 60 km. 1800 hoogtemeters
Geen opmerkingen:
Een reactie posten