Een dag met bijzondere ontmoetingen in petto.
Snel aangepast en het voorbeeld gevolgd: eerst de fiets
gewassen in het water van een ondergelopen straat. Het water staat nog hoger en
voordat we de stad uit zijn nog een keer over een ondergelopen straat, maar nu
op de fiets.
Het eerste deel van de route is een vervolg over de drukke
hoofdweg van de dag ervoor. Weinig om enthousiast van te worden, gewoon druk en
fietsen dus.
Eenmaal de hoofdweg verlaten, wordt het een mooie tocht.
Heuvels en hoogte verschillen dat wel, maar die gaan ongemerkt voorbij door de
grote afwisseling en mooie omgeving.
Zijde wordt hier geweven. We zijn te vroeg. Het is nog was
en badder tijd, mooie plaatjes lans de kant van de weg bij de waterputten. Dik
sop en soms lijkt de geur van heerlijk ouderwetse Sunil langs te komen. De
weefgetouwen staan nog in rust, of worden gebruikt om de was over te hangen.
Deze streek is mooi, goed verzorgd, mooie tuinen en vriendelijke mensen.
zo moeder, zo dochter |
zo vader, zo zoon |
Toch nog even een foto van een Indonesische feest tent wordt
een gezellige ontmoeting met veel giebelende vrouwen selfies en lachende
mannen, maar vooral ook een kijkje in de cultuur van Sulawesie. De aandacht
getrokken van een groep dames naast de tent, we worden benaderd en moeten mee
naar binnen.
Een goed Engelssprekende jonge moeder leidt ons rond. De grote hal waarin groepen dames zittend op de grond enorme schalen met lekkernijen vullen. Dan de tent in waar een stel mannen een stuk vee aan het slachten is en ons de stuipen op het lijf denkt te jagen door de afgehakte koeienkop bij de horens te vatten en ermee onze richting uit te komen. Mooie foto geworden!
De boven etage met een keurige rijen kop en schotels en grote potten zoete heerlijkheden. De thee staat voor ons ingeschonken. De tent verlaten lukt niet zonder eerst genoten te hebben van de rijst en alles wat daarbij is klaargemaakt. Ter vermelding: 1000 uitgenodigde gasten. Relativerend: maar ze komen niet allemaal op dezelfde tijd!
Een goed Engelssprekende jonge moeder leidt ons rond. De grote hal waarin groepen dames zittend op de grond enorme schalen met lekkernijen vullen. Dan de tent in waar een stel mannen een stuk vee aan het slachten is en ons de stuipen op het lijf denkt te jagen door de afgehakte koeienkop bij de horens te vatten en ermee onze richting uit te komen. Mooie foto geworden!
De boven etage met een keurige rijen kop en schotels en grote potten zoete heerlijkheden. De thee staat voor ons ingeschonken. De tent verlaten lukt niet zonder eerst genoten te hebben van de rijst en alles wat daarbij is klaargemaakt. Ter vermelding: 1000 uitgenodigde gasten. Relativerend: maar ze komen niet allemaal op dezelfde tijd!
Voor een paar bananen naar de locale markt wordt eveneens
een happening met Arco als stralend middelpunt. Nog nauwelijks op de markt zing
één van de weinige Indonesische woorden die we kennen al over de markt: “Belanda”
(Holland). Voor een foto, of selfie met
Arco komen de dames vanuit alle hoeken en gaten. Mannen fotograferen soms met 2
telefoons tegelijk. Als ik Arco uiteindelijk terug veroverd heb, gaan we met
een (veel te grote) tros bananen de markt af.
Over nog meer heuvels naar Siwa, een stad in verval,
verstopt achter een façade van mooie fruitstalletjes. Pogingen tot herbouw
lijken er te zijn. Veel Zwaluw flats (zie weetjes). Het kabaal van de ontelbare
rondvliegende zwaluwen overstemt alles zelfs het drukke verkeer en de roep uit
de moskee.
Nog af en toe een hoosbui, maar als onze eerste lekke band
een feit is, is het inmiddels zo warm en droog geworden dat er nergens een
behoorlijke plas water lijkt te liggen. Geen probleem, snel geplakt.
Gefietst: 79 km. 650 hoogte meters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten