*Sri Lanka dag 7: Mihintale en Anuradhapura

Extra dag om tijd te nemen voor het grote culturele aanbod in dit gebied.

Via de A12 snel in Mihintale. Tweemaal aangesproken door een groep serieuze wielrenners. Eerst een aantal dames later een grotere groep heren. Op de fiets door het land is niet alleen genieten met alle zintuigen, het is het land (mee)beleven. Een gemakkelijk aanspreekpunt waar in Sri Lanka veel gebruik van gemaakt wordt. Graag even een praatje, nieuwsgierig naar je herkomst, wat je van het land vindt, maar ook zeer bereid om je de weg te wijzen of de mooie plaatsen van het land te wijzen. Zo ook Sampha de student in Anuradhjapura. Gebruikelijk is het om te beginnen met “Hello Sir”, waarmee ik zonder onbeleefd te zijn mijn eigen ding kan doen.

Onderweg zien we regelmatig mensen de witte bloemetjes uit hun boom knippen en verzamelen in een plastic zakje.

Wathu Sudda (tempel bloem)

Waterlelie (nationale bloem van Sri Lanka

Later begrijpen we, dat deze op de offertafels bij de heiligdommen worden aangeboden, temidden van de vele Lotusbloemen en waterlelies. De laatste de nationale bloem.

Mihintale is indrukwekkend. 1840 treden omhoog op blote  voeten. Alhoewel van treden kan er in de laatste etappe nauwelijks sprake zijn: onregelmatige hapjes, die rondom de rots naar boven leiden.

Overweldigend uitzicht is de beloning. Een enorme Boeddha wedijvert in formaat met een al even indrukwekkende Stupa.

Mihintale: rotsbed van Mahinda

Een ent van de Bo-boom, dagoba ’s, het rotsbed van Mahinda en heel veel gelovigen in een landschap dat bezaaid is met restanten uit het verre boeddhistische verleden van dit land. Er wordt druk gerestaureerd. Ben onder de indruk van de wijze waarop. Als wij de trappen weer afdalen, heeft zich inmiddels een lang lint van gelovigen gevormd dat vanaf de tweede etage naar boven, over de trappen, gevulde rijstzakken aan het doorgeven is. De lege komen weer naar beneden. Aan het begin zien we een aantal mannen de rijstzakken vullen met bouwzand en stenen. Iedereen werk zich in het zweet, van peuter tot hoogbejaard. Onvoorstelbaar. Een bijzondere ochtend.

Terug in Anuradhjapura daar nog de heilige Bo-boom (Sri Maha Bodhi) bezocht. Even de ogen sluiten en luisteren naar een golf van prevelende, biddende mensen. Zieken, oud en jong worden naar boven gehesen en passeren de helende handen van een geestelijke.

Na een laatste rondje over de uitgestrekte groene gebieden met historische plaatsen en een nog een Dagoba bezoek komt de regen harder dan tevoren naar beneden. Er is nog veel te zien, maar eigenlijk zijn we wel verzadigd en heel tevreden.

Hondenweer

Tijd voor een warme douche en een warme maaltijd.

Gefietst: 42 km.

Beklommen:1840 traptreden