6.30 uur, grijs, regen. Afscheid van Lac Nilla. Een fijn
verblijf waar de keuken een sterretje verdiend. De eerste uren fietsen we langs
een rivier, keuze tussen asfalt hobbels en kuilen of het ernaast gelegen
zandgedeelte met evenveel hobbels en kuilen, maar ook enorme plassen. We
wisselen wat af en genieten van het geheel. De regen is geen probleem. Met
een regenjasje zijn we goed beschermd, wat natte benen daar zorgt anders de
modder wel voor.
Hey, how
are you
What’s your
name
Country?
Dit lijkt de gemiddelde kennis van het Engels van de
opgroeiende jeugd. Dat het belangrijk gevonden wordt om Engels te kunnen
spreken blijkt uit de regelmatige aanbiedingen van Engels les voor volwassenen
die we tegenkomen. De jongste zoon in Lac Nilla ging ook naar een Engelse
preschool. Het basis onderwijs is dan wel weer Singalees.
Net voordat wij aan een flink aantal kilometers behoorlijk
klimmen gaan beginnen, breekt de zon door. Zweten dus, maar inmiddels in een
goede stoel genietend van een koud biertje.
(en ja, Sharon, wij hebben ons bij de wegwerkzaamheden toch
fout weg laten sturen en zijn de grote, nieuwe weg op gegaan. Heel fijn asfalt,
maar behalve de extra km, denk ik dat we ook wat betreft de stijgingen aardig
aan onze trekken zijn gekomen. Aspekt van een heuveltraining).
 |
| Fietsenmaker |
Het gevoel dat iedere glimlach hier een aantal rupeess kost
en dat de schooljeugd in uniform je regelmatig tegemoet treedt met uitgestoken
hand en de roep om rupees kan ik naast mij neerleggen en wel redenen voor bedenken.
Anders was het vanmiddag. Twee knulletjes op één fiets (12-14 jaar??) bleven op
een vervelende manier vanuit een dorp om ons heen zwermen. Allerlei voor ons
niet te verstane woorden en veel lol. Eerst was Arco het lijdend voorwerp, daarna was ik aan de beurt, iets erachter fietsend. Het bleef niet bij woorden,
aanraken en een graai in mijn kruis was de volgende stap. Laaiend was ik. De
jongens maakten rechtsomkeert. Ik heb er nog een onbestemd gevoel bij.
Kamer in het Countryside hotel wordt snel voor ons in orde
gemaakt en na een verfrissende douche gaan we met “dokter Herbal” de kruidentuin
door en worden we verrast met een heerlijke massage. Uiteraard met commerciële
bedoelingen, maar daar is naar eigen zin mee om te gaan.
Gefietst: 77 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten