*Sri Lanka dag 15: Nuwara Eliya

4.45 uur, het is steenkoud, we hebben alles over elkaar heen aan wat kan en de ijzeren poorten worden ontsloten om de Tuk-Tuk binnen te laten die ons naar Horton Plains gaat brengen. In het donker, ingesloten om de kou zoveel mogelijk te weren, tuffen we ruim een uur al kronkelend omhoog.

Mooie rode zonsopkomst als we al bijna boven zijn. Als om 6 uur het park geopend wordt zijn we net gearriveerd en hebben we onderweg al een grote groep herten gezien en is ook het rendier van Santa Claus gespot.

Prachtige 9 km wandeltocht, heel afwisselende begroeiing, klauterpartijen over de rotspaden en als topper ons ontbijt op World’s End, 2500 meter hoog zitten we boven het wolkendek op te warmen in de zon. Over de rand kijk je 875 meter recht naar beneden. 

Bij de Baker Falls aangekomen is het inmiddels lekker warm. Mooie vogels en bloemen gespot. Rododendrons als bomen, speciale varens als palmen en Bromelia’s in de berm. 

Schitterende vergezichten. 4 uur lang genieten en vervolgens op naar de koffie, de dag is nog lang.

We zijn onverwacht terecht gekomen in een toch wel bijzonder hotel. Een jaar tevoren in verwaarloosde staat overgenomen door een fanatieke mountainbiker en fietser, maar ook levensgenieter. Type hippie. Met 3 andere jonge kerels tracht hij het geheel op orde te brengen met het motto: gasten service en nette kamers bieden, alles mag en kan. Ontzettend behulpzaam en voorkomend. In de tuin aan het werk met bekende jaren 70 muziek aan, aantal decibellen te hoog, maar dat nemen we voor lief. Gelijk een mooie pot thee op tafel (althans op iets dat daarvoor door kan gaan) en gezellig even allemaal erbij. In de “huiskamer” staan naast een keurige bank ook 2 autostoelen om op te zitten en boven de T.V. een Boeddhabeeld met bloemen. Onze kamer is werkelijk schoon en naast een (wat ervoor door moet gaan) schilderij staat een vaas verse bloemen. Top. Op de zolderetage is een “chill” ruimte met balkon, uitzicht om van te smullen. De plek om deze middag eerst even bij te komen.

Later gaan we via de “short cut” te voet naar de stad. De tweede indruk van Nuwara Eliya is een andere, meer gedifferentieerde. Duidelijk de Engelse invloeden: de Golf en renbaan. Een werkelijk schitterend oud Engels postkantoor waar de tijd is stil blijven staan.

Gewoon alles in gebruik, de oude brievenbus, de stempelloketten, speciale hoekjes voor het betere toeristen scheur, lik en plakwerk met sponsje, lijmpotje en kwast.

De post wordt met de hand keurig in vakjes gesorteerd. Ook andere Engelse invloeden: het toilet is ineens een Lavatory en we eten deze avond in de Pub. Mooie ervaringen.

Als we naar huis wandelen, zien we in der verte al het balkon van onze “chillruimte”: een grote verlichte discobal wint het van de kerstverlichting.

*Sri Lanka dag 14: Kandy – Nuwara Eliya

Vandaag een beproeving. Lang nog getwijfeld of wij dit traject wel zelf wilden gaan fietsen 74 km met vooral in het laatste stuk het overbruggen van een groot hoogte verschil: 1600 m. Toch besloten er minstens aan te beginnen, er is veel moois te zien.

Alle overbodige ballast uit de tassen. Vertrek na een aangenaam verblijf in het Expeditor hotel.

Speciaal voor jouw Sharon van Kanthie: “Christmas greetings to Sharon, her husband and children”. Bij deze.

Het is een hele klus om Kandy uit te komen. Buiten Kandy is duidelijk de autohandel neergestreken.

"Spare parts"

Het is al vroeg flink druk op de weg en komen we veel religie gebonden activiteiten tegen rond Stupa’s en Tempels. Soms met hele groepen jongens en meisjes mooi in het wit. Dan weer veel kleurige Hindoe groepen.

Het weer is uitstekend: rond 25 graden en gesluierde bewolking. Het zal de derde regenloze dag worden. Het klimaat en de omgeving veranderen en we belanden in de prachtige gebieden met theeplantages, mooie bomen en bloemen, watervallen en nog hoger de tuinbouw. Dat laatste levert mooie kramen aan de weg met kleurige verse groenten mooi opgestapeld. Veel is voor ons herkenbaar, de wortelen, prei, kool, tomaten enz. Dit in tegenstelling tot wat er aan aanbod in de lagere tropische delen te vinden was.

Na 55 km. besluiten we alsnog met onze fietsen boven op een taxi de daaropvolgende 16 km te overbruggen.Voor ons lag daar de grens, jammer, want vanuit de taxi zagen we nog vele mooie plaatjes. De laatste 5 km weer op de fiets.

Gefietst: 61 km

*Sri Lanka dag 13: Kandy:

Even na 5 uur wakker geworden van het monotone gezang van de mediterende monniken op hun vlot op het meer van Kandy. Op het balkon zitten luisteren. Bijzondere ervaring.

Ontbijt op het balkon. Eén keer knippen met je ogen, dag banaantje. Triomfantelijk acher mijn schouder een aap. Lekker banaantje. Eén aap en eten is plots meer apen. De katapult komt eraan te pas. Even later blijkt er ook een het raam van onze slaapkamer open te hebben gedaan in een poging ons bed uit te proberen.

Rustige dag, benen sparen. Langs het meer gewandeld.

Een kleine stupa in het hart van de Tempelbloem

                                                       Lokale handenarbeid bezocht.

Vervolgens naar de oude 19^e eeuwse begraafplaats, waar 2 uitstekend Engels sprekende mannen de graven keurig bijhouden. Duidelijk christelijk met fraaie teksten. Vaak jonggestorven. Waterloo en andere veldslagen overleefd, maar te ondergegaan aan een tropische ziekte. Malaria, cholera e.a

.  

Op het station kaartjes gekocht om vanuit Ella met de beroemde trein een rit mee te gaan maken. Vervolgens naar de markt. Massa’s kleding, voor 200 rupees met ondergoed compleet een nieuwe outfit. Pakka tot de 4e macht.

"Pakka"tot de 4e mach

De Boeddha op de heuvel bezocht met een mooi uitzicht.

 Tempel en Kandy dancers voor het einde van de middag. Tuk-Tuk terug. 

Kandy dansers, staat overal op het lijstje van de dingen die gezien moeten worden. Dus doen. Aardig om te zien, maar niet heel bijzonder.

Aansluitend door naar de ceremonie in de Tempel van de tand (Sri Dalada Maligawa) .’s Ochtends voor zonsopkomst en ’s avonds na zonsondergang is er in de grote tempel een ceremonie waarbij de luiken in tempel open gaan en waarbij onder groot ceremonieel het heiligdom (de bewuste tand) voor een korte tijd wordt getoond. Al bij de aanblik van de tempel in het donker: “het sprookje van Kandy”. 

De hele ceremonie is een indrukwekkende aangelegenheid. In de grote rijkdom uitstralende tempel gaat alles volgens strakke orde en met een sprookjesachtige uitstraling. Compleet in tegenstelling met wat we tot op dit moment van het land en volk hebben gezien. Veel mensen in het wit in een uitgelaten stemming. We schuifelen met de stroom mee langs het geopende luik en vangen een blik op van het kostbare bezit erachter. Veel pracht en mooi uitgedoste geestelijken.

 Aan de andere kant van het gespannen koord zit een grote groep wat oudere vrouwen op de grond in volle overgave naar boven te kijken. Een vreemde aanblik. Over het hele terrein worden verschillende ceremonieën uitgevoerd en er is een lang pad met olielampjes. Een indrukwekkend en mooi geheel. 

*Sri Lanka dag 12: Nalanda – Kandy

Vanaf ons balkon in Kandy: “lake vieuw”,  30 graden en een lekker briesje. Maar er ging wel wat aan vooraf!

Op tijd op, zon komt al op en het ontbijt is prima. Voor het eerst kunnen we met de mastercard betalen. Let op: de prijs gaat ineens 10% omhoog. Tax, 10 % meer dan we zouden moeten betalen bij een handgeschreven bonnetje.

Bibberbenen, niet van vermoeidheid, maar toch zenuwachtig. De bergen. Het venijn zit vandaag in kop en staart: beide keren een paar km. klimmen met percentages van 7, 8 en 10%. Daartussen geleidelijk 500 meter stijgen.  Na de “kop” komen we in een mooi gebied, rijstvelden waar al op gewerkt wordt. De op matjes geteelde rijstplantjes worden a.h.w. in het veld geworpen.

Mooie gekleurde huizen met glimmend houten kozijnen en pilaren.Veel vrouwen dragen mooie Sarongs, afgewerkt met een extra “schootje “in de taille.

De dag breekt aan, mooi over de velden. Helder weer, al snel met zon. Temp. naar 35 graden.

In Matale belanden we in een Hindoe omgeving en bezoeken we een prachtige Hindoetempel: de "Vasthanam". Druk bezocht, mooi geklede dames met veel versiering, opmaak en gouden sieraden.

Er wordt een geestelijke bezocht, dames en heren via twee verschillende ingangen. Om verschillende altaren worden biddend rondjes gelopen na bij het altaar een offer gebracht te hebben. In groepjes of alleen, overal zitten gezellig mensen op de grond te bidden, samen te eten, of gewoon rustig te vertellen. Iedere heilige zijn/haar eigen altaar, allemaal even kleurrijk.

Matale is een flink drukke stad met herkenbaar westerse invloeden. Naast de vervuilende tuk-tuk’s, vrachtwagens en bussen, ook de elektrische Japanner op de weg.

Een paar km.verder een stadje met station: een overwegend Moslim beeld met grote hoeveelheden in het wit geklede scholieren met broek, jurk en hoofddoek. Een moskee en een middaggebed vanuit de luidsprekers op de minaret galmend door de stad.

Voor een klein katholiek kerkje tegen een helling moeten we stijgen naar 500 meter: Wattagama.

In het staartje de nodige venijnige klimmetjes en uiteindelijk via een ommetje, iets waar we ogenschijnlijk goed in zijn, belanden we in Kandy. We made it!

Gefietst: 61 km.

  

*Sri Lanka dag 11: Giritale - Nalanda

6.30 uur, grijs, regen. Afscheid van Lac Nilla. Een fijn verblijf waar de keuken een sterretje verdiend. De eerste uren fietsen we langs een rivier, keuze tussen asfalt hobbels en kuilen of het ernaast gelegen zandgedeelte met evenveel hobbels en kuilen, maar ook enorme plassen. We wisselen wat af en genieten van het geheel. De regen is geen probleem. Met een regenjasje zijn we goed beschermd, wat natte benen daar zorgt anders de modder wel voor.

Hey, how are you

What’s your name

Country?

Dit lijkt de gemiddelde kennis van het Engels van de opgroeiende jeugd. Dat het belangrijk gevonden wordt om Engels te kunnen spreken blijkt uit de regelmatige aanbiedingen van Engels les voor volwassenen die we tegenkomen. De jongste zoon in Lac Nilla ging ook naar een Engelse preschool. Het basis onderwijs is dan wel weer Singalees.

Net voordat wij aan een flink aantal kilometers behoorlijk klimmen gaan beginnen, breekt de zon door. Zweten dus, maar inmiddels in een goede stoel genietend van een koud biertje.

(en ja, Sharon, wij hebben ons bij de wegwerkzaamheden toch fout weg laten sturen en zijn de grote, nieuwe weg op gegaan. Heel fijn asfalt, maar behalve de extra km, denk ik dat we ook wat betreft de stijgingen aardig aan onze trekken zijn gekomen. Aspekt van een heuveltraining).

Fietsenmaker

Het gevoel dat iedere glimlach hier een aantal rupeess kost en dat de schooljeugd in uniform je regelmatig tegemoet treedt met uitgestoken hand en de roep om rupees kan ik naast mij neerleggen en wel redenen voor bedenken. Anders was het vanmiddag. Twee knulletjes op één fiets (12-14 jaar??) bleven op een vervelende manier vanuit een dorp om ons heen zwermen. Allerlei voor ons niet te verstane woorden en veel lol. Eerst was Arco het lijdend voorwerp, daarna was ik aan de beurt, iets erachter fietsend. Het bleef niet bij woorden, aanraken en een graai in mijn kruis was de volgende stap. Laaiend was ik. De jongens maakten rechtsomkeert. Ik heb er nog een onbestemd gevoel bij.

Kamer in het Countryside hotel wordt snel voor ons in orde gemaakt en na een verfrissende douche gaan we met “dokter Herbal” de kruidentuin door en worden we verrast met een heerlijke massage. Uiteraard met commerciële bedoelingen, maar daar is naar eigen zin mee om te gaan.

Gefietst: 77 km

*Sri Lanka dag 10: Polonaruwa

Vandaag een rustige, culturele dag. Iets later op, het regent pijpenstelen. Tijd voor fiets onderhoud en het schrijven van kaarten. Om 9 uur is het droog, via het postkantoor (10 m3, 4 bureaus, 4 ambtenaren, likken, stempelen en glimlachen), naar Poloneruwa. Starten met het museum. Vervolgens op de fiets en te voet over een enorm terrein met heel veel geschiedenis om lekker doorheen te dwalen. Mooie Boeddha's.

 Het weer is geweldig, geen spat regen. Weer een dag met een *.

Gefietst: 34km.

*Sri Lanka dag 9: Dambulla – Giritale

Vanochtend vrij vlot van de hoofdweg af, richting Kandalama, het meer. Prachtig om te zien hoe de zon met steeds meer kracht door de laaghangende bewolking ons tracht te bereiken. Kleine eilandjes zijn half in de wolken te zien. Aan de andere kant kijken we over een weelderig groene vlakte met een aantal bergen. Op één daarvan glimt een groot wit Boeddhabeeld in het zonlicht. Snel gearriveerd in Sigiria, kort de hoofdstad van dit land.

Over de nieuwe gravel weg naar de hoofdingang voor de Sigiria rots, de leeuwenrots. Onder een afdakje zitten 2 agenten. Wij worden erheen geloodst om onze fietsen als hun gezelschap onder hetzelfde afdakje te stallen. Belangstelling alom voor de twee Santossen, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Tickets kopen, weer stempelen, handtekening, scheuren, het blijft mooi, de klap van de ouderwetse stempel op al die papieren en kaartjes. Eenmaal binnen zijn we alle twee even van ons stuk als we over de bijna Versaillesachtige entree in de massa in de menigte belanden.Wennen in deze volledig toeristische business.

Al vlot onder de indruk en starten met opnieuw een klim partij. Prachtige vergezichten, de cobra rots, de olifantenrots, de fresco’s van de wolken meisjes in subtiele natuurlijke kleuren en de spiegelmuur. Mooi om te zien hoe gebruik gemaakt wordt van natuurlijke elementen. De rots als onneembare vesting (koning Kaspaya), de traptreden moonstones die overdag het licht van de zon vangen en ’s nachts in het licht van de maan oplichten den de weg wijzen. er wordt ondertussen op verschillende plekken gerestaureerd. Als we een aantal uren later terugkomen, staan onze fietsen nog keurig onder het afdak, net zoals de 2 agenten er nog even keurig zitten.

Het vervolg naar Giritale gaat voor een groot deel over de A11. Een eentonige heuvelweg. Tempo iets omhoog, kilometers maken. Net als de saaiheid toe dreigt te slaan, staat daar midden in de openheid fam. Olifant te grazen en te badderen. Pa, ma en de kleine met het meer op de achtergrond. Cadeautje!!!.

En alsof het nog niet genoeg is zien we even later statig nummer 4 langs het volgende water marcheren.

In Giritale de mega leguanen opgezocht, minstens krokodil groot. Bij Lac Nilla neergestreken en werkelijk heerlijk gegeten.

Het weer: een spat regen voor de rest heerlijk fiets en doe weer met wisselende bewolking.

Gefietst: 82 km.

Opmerking voor degene die deze reis ook gaan maken. Wij hebben al vroeg op onze reis een safari gemaakt. Op dat moment voor ons uitstekend om even op adem te komen en verder te acclimatiseren. Helaas was het wel een heel dure ervaring, mede omdat achteraf bleek dat de prijs het dubbele was van wat wij hadden begrepen. Mooie tocht, weinig jeeps, maar geen groot wild gespot. Vanuit Giritale is op veel voordeliger wijze een safari te ondernemen. De eigenaren van de genoemde hotels regelen dat zelf. De prijs is enkele duizenden roepies voordeliger en de kans om olifanten te zien in de droge periode is bijna 100% en vaak ook nog in een hele kudde. Luipaarden worden niet gezien. Als de regenperiode begint trekken de olifanten naar boven het bos in. Hun teennagels verdragen het niet om voortdurend in het water te staan. Zij krijgen hiermee loopproblemen.