donderdag 27 oktober 2016

*Sri Lanka: wat gaat er allemaal mee.

Oktober 2016: onze eerste uitdaging komt in zicht. De fietsroute boekjes zijn in de bus gevallen en de voorbereidingen worden serieus.

Voor de geinteresseerde een overzicht van onze paklijst met enkele overwegingen:

Fietstassen. Uitermate tevreden met onze Ortlieb front en backrollers met bijbehorende stuurtas. De ervaringen in Limburg hebben ons geleerd dat we de eerste niet nodig hebben. Ook de beugels voor de frontrollers hebben we eraf gehaald, scheelt weer gewicht.
·        Fotocamera.
 Naast de fiets is voor ons beiden een camera onontbeerlijk en wel allebei één zodat we ons uren kunnen zoet houden. Voor Arco een Sony alpha a6000 met een Sony 18-200 lens. Een fijne lichte combinatie. Ik ben nog altijd jaloers op de mooie heldere en scherpe foto's die met deze combi te maken zijn. Voor mij de Sony alpha 77ii met eveneens een Sony 18-200 lens, tweede hands via marktplaats gekocht en zoveel fijner dan de Sigma 18-300 die ik er eigenlijk speciaal voor had. Onze stuurtassen zijn speciaal ingericht voor de camera's.
Verder mee: 2 reserve batterijen per toestel, 2 opladers 2x2 SD kaarten en waterdicht SD kaart hoesje.
·        Mobiele telefoon. (vergeet de opladers niet).
 Simkaartje op Sri Lanka kopen blijkt voordeliger ( Lebara).
·        Laptop: HP x2 210.
Voor: internet, opslag van foto's snel genoeg om ook foto's te uploaden naar het web,data opslag, o.a. eigen route boek, skypen en ebooks, mail en blog.
Argumenten voor:
- gewicht en formaat: 1,1 kg en 10,1 inch scherm
 -toetsenbord af te koppelen, fijn als e-reader
- snel genoeg
- 64 GB geheugen, mogelijk 128
- kaartlezer en Usb poort
Nadeel:
- door het Windows besturingssysteem wat minder handig voor het gebruik van Apps, maar daar hebben we de telefoon voor.
·        Navigatie.
De bedoeling is dat er een GPS navigatie systeem komt, dat is Arco's project. Als wij daar ervaring mee hebben opgedaan zal ik Arco vragen die te delen.
Vooralsnog:
 - Het AWOL route boek. Helaas wat onhandig als boekje en niet te  bevestigen op de stuurtas.
 - ouderwetse kaart: 1:500.000 (max. haalbaar)
·        TomTom multisport cardio.
Als horloge te dragen of op de speciale standaard op het fietsstuur. Mooi om naderhand de gefietste route terug te zien. Uit ervaring (Weissensee) weet ik dat de accu slechts 6of 7 uur mee gaat, ook zonder hartslagregistratie. Op de fiets alles bij de hand dus ook een powerbank.
·        Powerbank met zonnecel en meerdere USB poorten.
·        Fiets bril  met leesstukjes
bescherming tegen zon en insecten en om onderweg de route te kunnen lezen.
·        Toeristengids.
Gekozen voor de "Trotter" en niet de Insight  beide bieden wat we zoeken (AWOl), maar de eerste is lichter. Daarnaast hebben we thuis de hele route doorgenomen en alle (op internet) verzamelde info in onze eigen reisgids gezet (word document op de laptop).
·        Fietsreparatie en onderhoud:
               multitool met alle benodigde maten steeksleuteltjes voor de fietsen
               bandenreparatie set
               binnenband
               buitenband (Sri Lanka kent geen 28 inch velgen)
               remblokjes
               fietspompje
               bandenspanningsmetertje
               Wd40 in kleine spray flacon
               olie
               tie wraps
               Duck tape
·        Stekkers etc.
Sri Lanka kent 3 soorten stopcontacten en stekkers: D en M, bijna gelijkwaardig en de G, zoals er in de UK wordt gebruikt. In Nederland gebruiken we C en F (met en zonder randaarde). Volledige set mee dus. Met een verdeel stekkeren een  stekker met 4 USB poorten.
·        Kleding
fiets helm
2setjes fietskleding
2 setjes gewone kleding (mouw en rok)
hardloopsetje
hardloopschoenen
arm en been stukken
buff (kan ook als hoofddeksel dienen)
fiets vest
dun jasje
3 paar sokken
2 setjes ondergoed
Regenkleding: Ultra lichte broek en jack, overschoenen en tot mijn eigen verbazing ben ik overgegaan op een paar sportieve rubber wandelsandalen van Keen: luchtig, licht en zeer snel droog. De hardloopschoenen die ook mee gaan zijn fantastisch voor alle doeleinden, maar het duurt lang voordat ze ook vanbinnen droog zijn. Dus het uiterlijk haalt bakzijl voor de functionaliteit.
Baby shampoo (wast zonder zeepresten achter te laten)



*Sri Lanka: vooraf regelen

·      
Fietsonderhoudclinic voor onderweg.
Geweldige service van onze fietsendealer (Knoops "passion for bikes"in Mierlo): op een doorde weeekse avond in de werkplaats alle "inns and outs" van het onderhoud onderweg de revue laten passeren. Met dank aan Peet.

Visum. voor Sri Lanka geldt een visum plicht.
Er zijn diverse organisaties die dat voor je kunnen regelen. Wij hebben gekozen voor ETA (electronic travel autorisation:  http://www.eta.gov.lk/slvisa/visainfo/weta.jsp) Eenvoudig, snel en ($35,-)


 Vaccinaties (GGD):  
geldige DKTP
Hepatitis
Buiktyphus ( niet verplicht, maar gezien de aard van onze reis toch gedaan)
Malaria profylax blijkt niet nodig. 

Eerste en laatste hotelovernachting:
hetzelfde hotel, zodat daar de dozen voor de fietsen en onze reis (winter-)kleding kunnen achterblijven tijdens de fietsreis. Dit wordt geregeld door AWOl, evenals:

Vlucht, transfers en route boekje,

·      Transportdoos voor de fietsen.
De dozen worden aangeleverd door onze Santos dealer. Op maat maken voor transport met Emirates (L+H+B= max. 300cm.). Isolatie buizen voor om de frames en noppenfolie voor de kwetsbare onderdelen. Tie wraps en ducktape extra, ook voor de terugweg. Standen van stuur en zadel tevoren genoteerd en gefotografeerd met de telefoon) 

*Zuid Limburg en de Grensstreek (15 t/m 19 september 2016)






Fietsen in Sri Lanka, het behoeft natuurlijk geen toelichting, is alles behalve vlak. Kilometers hebben we gemaakt, maar stijgen en dalen vraagt toch een heel andere inspanning. Dus naar het zuiden, de grensstreek. Van thuis uit via België en een stukje Duitsland naar Kerkrade (105 km.), 3 dagen fietsen en dan op de fiets weer terug. Veelal via te voren uitgezette knooppuntenroutes (https://www.route.nl/fietsknooppunten).






Wat heeft dit ons geleerd:

- Stop tijdig voor een korte (eet/drink) pauze. 32 graden, volle zon, wind op kop en een oeverloos saaie provinciale weg naar Maaseik, omdat we er af wilden zijn. 50 km in tempo doorgefietst en plots is het helemaal niet meer leuk en willen de benen niet meer. Op de terugweg probleemloos een iets langere weg afgelegd met meer afwisseling en een aantal (foto)stops.

- Een goede kaart of navigatie is onontbeerlijk. In de zuidelijke punt van Nederland wordt druk aan de uitbreiding van het wegennet gewerkt. Verbindingen tussen knooppunten zijn volledig weggevaagd, zonder een enkele aanwijzing. Om het velegraafwerk te omzeilen zijn heel wat extra km. nodig over drukke en gevaarlijke wegen. Tot waar de werkzaamheden zich uitstrekken is onduidelijk. Zelf in staat zijn een nieuwe (niet knooppunten)route uit te stippelen is dan aangewezen en daarvoor is een goede kaart/navigatie onontbeerlijk.

- In principe sluiten de knooppunten routes van Nederland, België en Duitsland goed op elkaar aan. Lang niet altijd is echter duidelijk hoe en vooral aan de Duitse kant, waar de bordjes met nummers zijn geplaatst. Opletten dus.

- De frontrollers zijn overbodig. Al onze bagage blijkt probleemloos in de backrollers te passen met de stuurtas als cameratas en de zadeltasvoor pech en onderhoud. De beugels voor de frontrollers hebben wij er dan ook afgehaald, scheelt weer gewicht met het transport. 

- Heuvels fietsen valt te leren. Geen enkele helling uit de weg gegaan: Cauberg een aantal malen, de Vaalserberg en vele ertussen en omheen.Door veel te gebruiken wordt ook de overgang van de 8e naar de 7e versnelling en andersom, soepeler. Er blijft kracht voor nodig om te draaien en vaak schiet ik dan ook over de 7e heen naar de 6e, maar dat valt te corrigeren. Even helemaal de druk van de trappers en het gaat.



*Fietstocht door Friesland ( de 11 steden en een beetje meer).


Als voorbereiding op de eerste echte grote fietstocht hebben we van 2 meerdaagse fietstochten genoten. Als eerste zijn we naar Friesland vertrokken. Als er geen 11 stedentocht op het ijs lijkt te komen, dan maar op de fiets. Wat weinig km, dus de nodige uitbreidingen aangebracht. Hoe fietsen de Santossen, wat neem je mee, wat heb je nodig en wat kun je thuis laten. Hoe vinden we de weg en waar overnachten we zonder dat thuis al te hebben vast gelegd. 

Voor het plannen van de route gebruiken we het boekje "Elfsteden op de Fiets" van Diederik Mönch aangevuld met https://www.route.nl/routeplanner  en ANWB knooppunten kaarten om onze extra wensen toe te voegen. Een bed plannen doen we de avond te voren via Booking.com of Bed&Bröchje.

Dag 1: Zondag 05-06-2016

Het weer kan niet op: stralende zon, blauwe hemel en > 25 graden. Rustig vertrokken en rond de middag in Heetveld om de auto te stallen bij Roel en Angelique. Voor vandaag een hotel gereserveerd in Lemmer om als opstapplaats te dienen voor de 11 steden route. Fantastische start met dit weer. Even de aansluiting op de knooppunten route vinden en wennen aan het gewicht van de frontrollers aan het stuur, maar dan is het ook helemaal een 9+. 

In Beltschutsloot is het nog rustig, even wennen aan de verhoogde 3-4 plank brede bruggetjes met alleen een wiebelige armleuning. Gewoon vooruitkijken en doorfietsen. Lekker ouderwets bankje aan het water vol met prachtig bloeiende waterlelies, zonnetje, passerende bootjes, wat wil je nog meer voor de lunch???

Giethoorn,een ander verhaal: zelfs buiten het hoogseizoen een volle bak en het fietspad, smal als het is, gewoon als enige mogelijkheid om te passeren en volledig in gebruik door voetgangers. Hoe is het mogelijk om hier een fietsknooppuntenroute doorheen te plannen. Slechts 1 buslading Chinezen gezien. Waterkanten vol met campers, stoeltjes en later boottrailers. De gemiddelde leeftijd van de horde zullen we maar niet schatten. Wordt gelukkig wat naar beneden gehaald door de kleinkinderen die met opa en oma een dagje mee mogen.  Laat ons in de winter maar schaatsen, van de zomer in Giethoorn hebben we binnen een uur genoeg gezien.

Via uitgebreide vergezichten over de weilanden, kanaaltjes en bruggetjes naar de Weerribben en Wieden, een prachtig natuurgebied. Je kunt de stilte horen en de zomer proeven. Schattige kleine turfstekerhuisjes, doe mij die maar als vakantie woning.

Door het Kuinderbos over een rechte weg richting Lemmer. Nog nooit tevoren geziene verkeersborden: pas op voor slangen en alsof dat niet genoeg is, ook borden met geschreven tekst: pas op ringslangen kunnen zich liggen koesteren in de zon. Fijn dus, maar helaas geen gezien.


De hele dag al windkracht 4-5 op kop, het laatste stukje extra te merken over de kale vlakten. Ons hoor je niet klagen, de grootste helling was echt het bruggetje in Giethoorn. Verrast door Hotel Lemmer, aan het water, mooi gerenoveerd en een vriendelijke ontvangst.
We zijn snel in het centrum, zonnig, verrassend gezellig en vol. In de haven ligt het Kapitaal in de vorm van de meest decadente grote schepen. Veel mooier de Lemster aken met hun machtige zeilen. Liggen net even om de
hoek bij het tapaz restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. Arco's tractatie: Brussels witbiertje: Blanche de Bruxxelles !!!!!!!!!

  • Afgelegde afstand: 70km.
  • Tip: op de fietsdrager moet één van de  fietszadels naar beneden om niet beschadigd te worden door het stuur van de andere fiets. De Santos heeft op de zadelpen een mooi ingegraveerde maat, op de mm nauwkeurig. Even de uitgangsstand noteren en niet vertrouwen op het geheugen!


Dag 2: Maandag

De elfstedenroute overbrugt een afstand van 256 km, volledig bewegwijzerd met de bekende witte bordjes. Op tweede pinksterdag wordt deze route door 16000 fietsers in 1 dag afgelegd, maar wij gaan er zeker langer over doen. Om wat meer km te maken kiezen we ervoor om de uitgebreide route te fietsen die volgens de knooppunten route is te volgen. Met een knooppuntenkaartje van de ANWB aan ons stuur is dat probleemloos te doen.

Warme nacht, vreselijk groot, hard kussen, matige nachtrust. Heerlijk ontbijt en lekkere koffie in een fijne entourage. Opnieuw mooi helder en zonnig weer. Snel de dijk op, drukke werkzaamheden veel vriendelijk werkvolk en veel brandweerlieden voor een grootse  dijk renovatie. Talrijke hekjes en veeroosters en druk door schapen en lammetjes  bevolkte dijken en paden. Soms gezellig tussen de schapen doorfietsen en erop geattendeerd worden hoeveel uitwerpselen deze wolletjes produceren.
Iedereen is vriendelijk, zelfs de schoolkinderen op de fiets groeten.
Verrassend: eigenlijk geen wind, een verademing en relaxed fietsen. Prachtige bossen in Gaasterland:  stilte!!!!!!!!!!!!! Je hoort alleen de grote diversiteit aan vogels. Bankje voor de burgemeester Gaastra die het bos gered heeft van de kap t.b.v. de Limburgse industrie. Genieten geblazen met de zon door het fris groene bladerdek en met doorkijkjes naar de landerijen met mooie boerderijen.

Plots wordt de stilte op een drastische wijze verstoord en maken we kennis met de nieuwe JSF (F35?) die momenteel op vliegveld Leeuwarden is gestationeerd. Dit blijkt ook gelijk de ommekeer in het rustige fietsen, we belanden weer op het fietspad achter de dijk, tussen de schapen. Uitdaging: de wind. Opnieuw pal op kop, stark gespannen vlaggen, windkracht 4-5 zonder mededogen. Fijne uitdaging, mede met de zon en een zomerse temperatuur kunnen we fietsen in een shirtje zonder mouwen.

Onderweg rijden we door Stavoren met het vrouwtje (met nadruk op ..tje!)  op de uitkijk naar de mannen op zee.
De plaats heeft verder niet echt veel te bieden. Hindelopen een gezellige kleine havenstad en na het nodige zoeken een super "Supertje" ergens verscholen in de catacomben van de plaats, maar voorzien van lekkere verse broodjes die we vervolgens heerlijk in de zon aan de haven opeten.
Workum verrast ons met een mooi traditioneel stadscentrum. Mooie gevels en gebouwen en ook het Jopie huisman museum, waar we helaas net geen tijd meer voor hebben. Makkum, het aardewerk, maar verder niet heel veel indruk.
We fietsen een stuk door het binnenland. Het fietsen langs de vaarten wakkert nog meer de wens aan om een Elfstedentocht te kunnen schaatsen. Vervolgens weer achter de dijk langs naar Harlingen. De wind gaat ons opbreken.
Veel vogels, watervogels met kuikens, spechten, reigers en ooievaars met kuikens op het nest. We overnachten in Harlingen: mooie havenplaats met veel veerboten en vriendelijke mensen. Na een heerlijke pizza op de markt, gaan we naar onze eerste kennismaking met het fenomeen B&B. Wat buiten de stad op het industrie terrein gelegen. Onze gast vrouw is enthousiast over de mogelijkheden: gezellige mensen ontmoeten, eens even met een ander kletsen, gezellig samen in de huiskamer bij elkaar aan tafel. Brengt het gelijk in praktijk en blijft heerlijk hangen, nog eens bijgestaan door haar echtgenoot.
  • Gereden km: 92
  • Tip: rolletje plastic zakjes voor van alles, vuile sokken, natte washand, boterham, snoepjes, kleine prullen.

Dag 3: Dinsdag 

Volgende ochtend tussen 2 andere echtparen aan tafel. Uitstekend voorzien, maar weer verplicht kletsen, gastvrouw aan de kop van de tafel. Weet je zeker dat je niet nog een boterham met kaas wilt, er is genoeg. Drink je je sap niet op, vers geperst hoor!! Nog een nadeel: contant betalen en dat betekent best veel geld op zak. Voor je weg kunt rijden is je fiets bewonderd en ben je 3 kwartier later dan de planning. Allemaal heel erg goed bedoeld, maar of het wel bij ons past is de vraag en goedkoper dan een hotel overnachting is het ook niet.
Opmerking: Volgens de gastvrouw zijn Harlingers zeker geen Friezen, niet in vergissen dus!

We rijden het industrie terrein af. Opnieuw zon en ja, ook weer diezelfde forse noordenwind. We volgen vandaag de simpele 11 stedentocht route en slingeren door het binnenland, langs en over vaarten, overal bruggetjes en mooie dorpskernen met steeds weer een andere bijzondere kerk centraal, soms duidelijk op een terp, vaak met een mooi klinkend eigen carillion.


Franeker, de eerste echte provinciale stad met heel veel mooie oude pandjes, het planetarium, het gemeente huis en de huisjes langs de vaarten, prachtig. Het laatste stuk weer achter de dijk langs met hoe kan het ook anders: nog meer schapen, die niet eens de moeite nemen om opzij te gaan als je aan komt fietsen. Na 70 km, veel eerder dan verwacht stappen we net voor het vertrek om 14.25 uur de enorme veerboot naar Ameland op. Bijna cruise schip groot met een handje vol passagiers.  Retour met fietsen : net geen 50 euro en een 45 min. durende oversteek. In Nes heerlijk in de zon op het terras koffie met koek en milkshake. Het hotel ligt net voorbij Nes (Hotel Nes). Familie hotel, vriendelijk en een gezellige keurige kamer met balkon op het zuiden, koffie en thee!
Tijd om de fiets kleding uit te wassen met babyshampoo, blijven er geen zeepresten in achter. Drogen: heerlijk in de zon op het balkon.
Voor het eten: op de fiets naar het strand: prachtig wijds! En door een mooi aangelegd duinpad via Buren weer naar Nes. Pannenkoek gegeten in de zon op een terras. Vroeg terug, geen route of hotel te regelen voor de volgende dag, lekker rustig, goeie stoelen op de hotelkamer.
Vraag: bestaan Friesland en ook Ameland alleen uit pensionado's??  Voel mij met enige regelmaat volledig niet op mijn plaats tussen de mensen om mij heen en verlang naar levendige verhalen en plannen, enthousiasme in plaats van de gezapigheid die het uitstraalt.
  • Gereden km: 76
  • Tip: waslijntje en wat knijpers meenemen.



Dag 4: Woensdag, Ameland.

Goed geslapen, was droog.
Volledig bewolkt, wind, koud!!! Temp 12-14  graden hele dag.
8.00 uur richting strand en hardgelopen, subliem, breed, wit, golven en stevig tegen de wind in Slechts een enkeling op het strand.
Ontbijt: uitstekend, lunchpakketje mee, aardig familie hotel.
Op de fiets de duinen in, mooi aangelegde, goed onderhouden fietspaden. 
Rond de vuurtoren, Ballum met een mooi dorpsmidden echt een ouderwets “het Loon”. Achter de duinen wordt de wind iets geluwd, bovendien vooral noord en dus opzij. Duintje op, duintje af. Via stukjes bos het eiland over, lunch op een bankje in het bos. De weidsheid van natuurgebied het Oerd is geweldig. Wind om de oren en de vele vogels aanschouwen, opvallend de mooie bergeenden en jagende bruine Kiekendieven. Geen auto of scooter te bekennen. 
Ca 15.30 uur retour, samen foto’s kijken met een kop thee, uitstekende voorzieningen op de hotelkamer.
Kenmerkend voor het fietsen op de fietspaden op Ameland: schelpenpaden, volledig grijze fiets en ketting. De rem piept. Waarschijnlijk zijn er ook nog wel eens problemen met de banden?? Op geregelde afstanden staan fietspompen ( de echte lekkere ouderwetse), aan een ketting.
  • 45 km gefietst
  • Tip: (tanden)borsteltje mee voor de ketting, ook olie.

Dag 5: Donderdag 

Zon door de wolken, goed heerlijk ontbijt, toch valse start: misrekening met de boot, gaat door de week niet elk uur, maar elke 2 uur.
Vertrek met lange broek en extra jas, proviand inslaan bij de grote Jumbo aan  het veer waar we de extra tijd ook benutten om mooie foto's te maken. Er wordt druk gewerkt aan herstel en verbreding van de aanlegsteigers en toegang tot het veer.  Het is eb en in de toenemende zon zien we een dikke Rob heerlijk zonnebaden.
We gaan door  Holwerd en  Dokkum langs de Dokkemer EE: breed, riant en vol met de meest wisselende, toch vaak dure boten. Heel veel wisselende paden. Over het beroemde bruggetje van Bartheleniem. Veel op en neer over bruggetjes, de een nog steiler dan de ander, soms verplicht afstappen. Alles is groen,  overal boerenbedrijvigheid en  vriendelijke boeren. Veel jonge dieren, vogels, schapen zelfs een kalf in de wei bij ma koe en veulens.
Opvallend langs de wegen zijn de uitingen van nijvere huisvlijt: overal verspreid tafeltjes en kastjes in velerlei uitvoeringen met koopwaar in de aanbieding. Van zelfgemaakte kinderkleding, kaas, honing jam, zelf te snijden kaas, ruilboeken tot Friese vlag brillendoekjes. De eieren: "aier te keap". Geweldig.
Dat het altijd lijkt te waaien in Friesland zie je aan de fietsen: van kleine kinderen tot hoogbejaard het ligstuur op de fiets lijkt een must om de tegenwind te kunnen trotseren. Ook alle bushalte hokjes zijn keurig voorzien
van windwerende glazen muren.

Als we net iets over twaalf een basisschool passeren blijkt het net lunchpauze. Alhoewel de meeste boerderijen op grote afstand rond de school liggen, gaan alle kinderen op de fiets en veelal zonder begeleiding van een volwassenen naar huis. Broerlief van 10-11 jaar duwt een dreumes van een jaar of 5 en spreekt hem vermanend toe als hij wat met zijn stuur schommelt, omdat hij naar ons kijkt en niet recht vooruit. Allemaal een grote rugzak op de rug, vrije middag?? Welnee, die rugzak gaat gewoon over een uurtje weer mee terug naar school. Stoere Friezen in wording!



Als we Leeuwarden uit fietsen worden we ineens verrast door een serie stuntende straaljagers.

Prachtig het blijken 2 teams te zijn die hun generale hebben voor de grote luchtshow in het komende weekeinde. We genieten eerste rang, lekker in het zonnetje, om wat later tussen de weilanden aan de slootkant onze lunch te gebruiken. Als we weer verder fietsen zien we dat er achter ons een enorme zwarte rookwolk is ontstaan. Straaljager neergestort grap ik dan nog. Welnee, volgens Arco gebeurt dat niet. Toch maar een foto gemaakt. Nog voor we in het hotel zijn kan Max ons vertellen dat het wel degelijk een Zwitserse straaljager was die is neergestort. Gelukkig geen gewonden.
We fietsen verder over geweldige kronkelpaadjes door de vrije, weidse natuur. Soms verharde paadjes, soms onverhard en maar 40 cm. breed. Altijd is er de wind. Wat een Natuurlijke rust en rijkdom straalt deze provincie uit.
We komen aan in Bolsward, waar we als enige gasten eten in een heel groot en keurig chinees restaurant. De ober is een oerhollanse chinees en erg gezellig. Heerlijk gegeten, maar wel een groot contrast met het Hollandse buitenleven zonder opsmuk.



Ons bed voor deze nacht staat in Bed en Brochje : Oordje. Sloepen en Slapen met uitzicht over vaarten met schepen en weilanden met paarden. Dekbed met grote bloemen,moderne etage met eigen keukentje en riante badkamer, helemaal voor ons alleen.
Het probleem doet zich voor als we voor de volgende nacht een bed zoeken. In heel Friesland lijken alle hotels en B&B's bezet. We gaan slapen zonder een oplossing, hadden geen rekening gehouden met de gevolgen van de grote luchtshow in Leeuwarden.

  • Afgelegd: 90 km.
  • Tip: MTB fietsen, hiermee leer je meer fiets beheersen, remmen, bochten, al die bruggetjes op en af!


Dag 6: Vrijdag

Goede nachtrust, lekker ontbijt en uiteindelijk een (dure) kamer gevonden net buiten Lemmer, dan maar doorfietsen en zaterdag naar huis. Eigenlijk wel prima gezien de weersvoorspellingen voor zondag. Fietsend door Friesland lijkt het alsof de NS precies 1 spoor heeft aangelegd van Noord naar Zuid en gezien de mogelijk om oeverloos in de verte te kijken, lijkt het wel alsof je de treinen per dag gewoon kunt tellen.
Mooi langs het water terug naar Workum, mooie stad met prachtige panden en winkeltjes die net even iets ander aanbod hebben dan doorsnee. Doel: Jopie Huisman museum. Heb voor het eerst kennis gemaakt met het werk van Jopie tijdens mijn stage verblijf bij een huisarts in Franeker. Een gure koude winter met veel ijs eind jaren 70. Grappig is dat de zoon van Jopie de huisarts van onze gastvrouw blijkt te zijn. In het museum een mooi overzicht van en verhaal over Jopie.

Tegen de middag vervolg langs mooie paadjes, steeds weer langs het water, ontelbare bruggetjes over en steeds weer de bruggen waar je voor moet wachten omdat ze omhoog zijn om boten door te laten. Meestal gewoon handmatig bediend. Mooie plaatsjes, schitterende molens, waaronder die in IJlst, nog als houtzaagmolen volledig in gebruik. IJlst verder niet bijzonder. In de regio IJlst------Sneek fietsen we op relatief smalle, maar overal goed onderhouden, kronkelende schelpenpaden:  druk met pensionado’s. Een enkele jeugdige wielrenner. 

Weer naar het Noorden om het Sneeker meer heen, een breed , pas aangelegd geasfalteerd fietspad en geen sterveling te bekennen.  Prachtig mooi die grote meren met op het Sneekermeer naast de vele motor en zeilboten ook de vrachtschepen. Tweemaal worden we overgezet met een pondje dat klaarstaat. Druk op de bel en er komt een jonge knul om je voor 1 of 2 euro over te zetten met een goed humeur en een praatje toe. Grappig, de plaatsen die we passeren lijken allemaal hun eigen beiaard te hebben met regelmaat worden we verrast door een mooi klokkenspel.

Ondanks de voorspellingen is het weer uitstekend, wel een aantal graden lagere temperatuur  en veel meer wolken, maar heerlijk fietsweer enne……………voor het eerst bij herhaling wind in de rug.

De natuurlijke rijkdom toont zich groots: alles groen en weldadig, overal boeren aan het werk, tractoren overal, tuinen vol bloemen en ook wilde bloemen. Het gras in de bermen is zo hoog dat je niet eens een boom hoeft te zoeken om even op je hurken te gaan zitten. Heel veel vogels met jongen, maar ook paarden, koeien, schapen enz.



Gezellig in Lemmer gegeten, opnieuw in het Tapaz restaurant waar we herkend werden. Uiteraard was het heerlijke biertje de reden voor herhaling.

  • Afgelegd:  110 km
  • Tip: toch maar een bril op om al die vliegen en muggen in de ogen te voorkomen.

Dag 7: Zaterdag 

Goed uitgerust de laatste etappe, met wat omweggetjes terug naar Heetveld. Blokzijl, Zwartsluis, voelt al weer veel bekender aan, maar niet minder mooi. Nog voor de middag bij onze auto en na een lunch met een heerlijk gevoel naar huis.
  • Afgelegd: ca.50 km.
  • Tip: voor het beter en veel goedkoper regelen van de overnachtingen lid worden van "Vrienden op de fiets". (is inmiddels gebeurd).

Aanvullingen

1. Sinds kort gaan onze fietsen met groot gemak mee achter op de auto.
Gezien op de fiets en wandelbeurs in Utrecht en via internet aangeschaft: onze nieuwe fietsdrager: Thule Easyfold 931: een fantastische aanwinst. Deze fietsdrager is licht en eenvoudig te hanteren in opgevouwen toestand. Met een eenvoudige klik achterop de trekhaak, uitklappen en de fietsen kunnen erop. Staan stevig, passen goed en de extra armen worden bevestigd om het frame van de fiets en niet meer om de trapas zoals bij de vorige. Altijd problemen daarmee, omdat elke fiets een andere vorm trapas heeft en meestal net niet past. Ook met de fietsen erop kun je het geheel omkantelen en zo toch de kofferbak van de auto openen. Onderweg stabiel en na aankomst simpel op te vouwen en in de kofferbak van de auto te leggen of met de hoes in een hoek van de garage te zetten.

2. Onze eigen knooppunten routes zetten we uit op:
- ANWB knooppunten kaart: ANWB.nl/fietsen/fietsknooppuntenplanner. Gemaakte route kun je helaas niet opslaan, wel printen. Fijn: de afstand tussen twee opvolgende nummers wordt steeds weergegeven. Bij elk aangeklikt knooppunt, worden gelijk de mogelijke volgende opties aangegeven.
- Bij route.nl : opslag en mooie print met ook een knooppuntenkaartje.


*Het grote doel: Sri Lanka

Eigenlijk was het een "bijvangst" op Bike Motion (oktober 2015): AWOL (Asian way of life). Nadat we ons rijtje fietsen kijken hadden afgewerkt en met een tas vol info nog even gezellig de vakantie stands langs liepen, maakten we kennis met Henriëtte, een kennismaking met verstrekkende gevolgen. Hier ligt de basis voor onze eerste grote fiets onderneming. Henriëtte is fietser voor AWOL, een kleine organisatie die individuele fietsroutes door Azië uitzet en weergeeft in routeboekjes. Prachtige fotoboeken en reisverslagen en een groot enthousiasme bij Henriëtte hebben ons aan het denken gezet. Informatie verzameld, foto's en filmpjes gekeken op internet, op de "Fiets en wandelbeurs" in januari 2016 nogmaals een presentatie bijgewoond en het plan vast gelegd tijdens een bezoek aan Sharon van den Broek (eigenaar van AWOL) in Hoogland. Sri Lanka is het geworden, maar het had net zo goed één van de andere reizen kunnen worden, ze zijn bijna allemaal even aantrekkelijk.

*De Rohloff naaf


Het missen van een derailleur op de fiets is een verademing en al is mijn ketting nog geen riem, het onderhoud is aanzienlijk minder en we genieten ervan. 
De riem spoel je gewoon af, de ketting ook, maar die moet af en toe met WD 40 gereinigd worden en even wat nieuwe olie erop. Na de eerste 1500 km olie verversen van de naaf (fietsenmaker), daarna per 5000 km. 
Met de 14 versnellingen en het aangepaste tandwiel ben ik helemaal tevreden en ik vind het te vergelijken met de 21 versnellingen die ik op mijn andere fiets heb. Even iets meer aandacht besteden aan het schakel moment, druk even van de trappers, maar met gemak 2 of 3 versnellingen in één handeling op, of af te schakelen. 
Een groot probleem heb ik ervaren bij onze kennismaking met de heuvels in Limburg. Normaal gebruik ik alleen de versnellingen 12, 13 en 14, maar daar kom je de Cauberg niet mee op. Terugschakelen van 8 naar 7 blijkt een moeizaam verhaal dat ik in eerste instantie had onderschat. Je moet krachtig draaien aan je handvat en de kracht echt volledig van de trappers halen anders kom je geweldig op de koffie. Wanneer je niet helemaal goed deze aanwijzingen volgt treed er een mechanisme in werking waarbij je per direct overgaat in de zwaarste versnelling. Dat betekent berg op afstappen om vervolgens niet meer op gang te kunnen komen. Inmiddels heb ik het kunstje aardig onder de knie, maar toch nog regelmatig moet ik zoveel kracht zetten met het draaien dat ik over de 7e versnelling heen schiet van 8 naar 6, maar dat is op te vangen. Toch wel jammer, ze zeggen dat het in de loop van de tijd makkelijker draait.

*De mountainbike


Begin maart 2016, het schaatsseizoen is ruim voorbij, bericht van Petra: hoe het staat met mijn MTB ambities? Al eerder ben ik met Petra op haar reserve MTB het bos in geweest. Enthousiast was ik al geworden, vlot was dan ook mijn antwoord op haar vraag of ik zin had om mee te gaan naar de "Start to bike" clinics van de NTFU bij TC Buitenlust in Helmond: ja, mooie uitdaging en goede start. 

Dan ook een mountainbike aangeschaft, het moest er toch een keer van komen. Gezien de problemen met het afstellen van de Santos en het heen en weer fietsen daarvoor naar Mierlo, deze keer dichter bij huis en als tweede in het rijtje kwam ik terecht bij Azzuro in Aalst. Vader Jan (ex prof wielrenner) en zoon Alain van Katwijk blijken helemaal hun slogan waar te maken: "Your Cycling, our passion".

Na uitgelegd te hebben wat de bedoeling is, gaat Alain eerst mee kijken naar mijn Santos, op maat afgesteld, ook al ben ik op dat moment nog erg ongelukkig met mijn dure aankoop. Hij kijkt naar de fiets, kijkt naar mij en nog eens heen en terug. Ga er eens opzitten, fronsrimpels in zijn voorhoofd "weet je zeker dat dit klopt, als je zo blijft fietsen krijg je een hamstring probleem". Met deze opmerking was het duidelijk dat mijn MTB verkocht zou gaan worden door deze fietsverkoper. Hij wist niet wat ik voelde. Twee dagen daarvoor was het onder het hardlopen ineens zo in mijn hamstrings geschoten, dat ik met de nodige moeite nog weer te voet thuis ben gekomen. Een blessure die ik in 10 jaar hardloopcarrière nog niet had meegemaakt.

Fiets kiezen: op advies van Alain een 29er. Trek of Stevens? De laatste met een mooie fancy look: 3 hoekig buisframe, maar bij het proefrijden direct dezelfde ervaring als met de tourfiets: te gevoelig in het stuur. Dus een Zwarte Trek. Het heren frame bleek de beste maten te hebben en is het dus geworden.
Gratis bij deze aankoop: antwoorden en uitleg op al mijn vragen, elk probleem in no time opgelost en een zee aan kennis en ervaring. Als bonus: privé praktijklessen van vader Jan, een super fitte ex prof wielrenner die nota bene 4 maal meefietste in de tour en die 2 maal uitreed. Ondertussen werd ook even mijn Santos afgesteld en bleken zowaar mijn hamstrings alsook nek-schouder- en hoofdpijn klachten op te lossen.

De Start to bike cursus is een aanrader, in alle rust en gecontroleerd de in's en out's voor de beginnende MTBer oefenen en dan met begeleiding de bossen in. Balans, gebruik van de remmen, bochten, heuvels en obstakels, maar vooral ook controle en het gebruik van de versnellingen op de fiets. Voor mij is hier mee een wereld open gegaan en heeft het fietsen een extra dimensie gekregen.

Na de clinics bleek het fiets maatje van Petra een aantal weken uitgeschakeld en heb ik voor invaller gespeeld. Geweldig, vooral de meest technische trails staan op het prioriteiten lijstje van Petra en zo werd ik al snel ingewijd: De Schaak bij Horst met veel bochten, maar ook pittige hellinkjes en een Buizerd die haar territorium verdedigde en een aanval deed op de helm van Petra. Op dat soort momenten is een Go pro misschien toch een aardig hebbeding.
Maar ook in het Bakelse bos: op een doordeweekse dag, bijna niemand te zien, behalve 3 andere, fanatieke MTBers die in hun 2e rondje elkaar al helemaal los hebben gereden. Nummer 2 passeert ons heel netjes op een geschikt moment, om even later schreeuwend van de pijn tussen de bomen aan de kant van het pad te belanden. Gelukkig lijkt er naast de ketting van zijn fiets niets stuk, maar het voorval spookt toch met enige regelmaat door mijn hoofd als ik alleen op de MTB het bos in ga. 

*Kennismaking met onze eigen Santos.


Opstappen, wegrijden en genieten. Dat was althans de bedoeling en voor Arco ook helemaal waar, die herhaalt nog steeds dat hij veel eerder een Santos had moeten kopen: veel makkelijker trappen, het kost veel minder energie en Arco ondervond vanaf het begin een enorme souplesse en fietsplezier. Voor mij een ander verhaal. Na de eerste rondjes sloeg de twijfel over de aankoop toe. Al vlot miste ik de 15e en 16e versnelling. Had ik er wel goed aangedaan om ook zo nodig een fiets zonder derailleur te willen. Gefopt, de fietsmonteur had zo zijn twijfel over mijn wensen om zwaarder te willen trappen en had nog niet de tandwiel aanpassing gedaan. Punt van opluchting.
Vervolgens heeft het mij nog een aantal weken slechte nachten bezorgd: nek en schouderklachten, na het fietsen van nog geen 50 km de rest van de dag hoofdpijn en tot overmaat van ramp een hamstring blessure die ik toen nog aan het hardlopen weet. Diverse keren terug naar Mierlo en bijstellen van de fiets mochten niet baten. 
De bevrijding kwam bij het aanschaffen van een mountainbike bij Azzuri in Waalre. Alain zag, stelde mijn Santos bij en verkocht mij een Mountainbike, waarover meer in een andere blog. Binnen een half uurtje reed ik weg met het gevoel dat ik op een heel andere fiets zat en nadien heb ik nergens meer last van gehad.

  Aanpassingen:
·       - bandenspanning van 4,0 naar 2,8 atm.
·       - zadel 2 cm (max) naar voren
·       - stuur iets omhoog en naar mij toe.

Ik heb er maar foto's en notities van gemaakt, altijd handig om op terug te vallen.

*De Santos (december 2015)


Ondertussen naar Frank en Marianne, wereld reizigers op de fiets, goed voor 10 duizenden kilometers all over the world en sinds kort naar volle tevredenheid de bezitters van 2 nieuwe Santos bikes. Santos traveller met 26 inch velgen. Door ons uitgeprobeerd, wegfietsen en ervan genieten.

De vervolgstap: 

Een bezoek aan de Santos fabriek in Nieuw-Vennep. Als kleine kinderen in een snoepfabriek. Alle delen van de fiets zijn afzonderlijk uit te zoeken. Frame- en letter kleuren, zadels  en extra's, allemaal meer dan je direct kunt overzien. Belangrijker nog: na het opmeten zijn er alle tijd en mogelijkheden om op de juiste fiets en framemaat te gaan test rijden. Het wordt een Santos Travel light. Dan je fiets "customizen":  stuur, zadel, banden, velgen, spatborden, remmen, verlichting, voorvork, pomp, dragers; je mag zelf bedenken óf je ze wilt, welke je wilt en hoe je ze wilt. Én je bepaalt zelf de kleurAls dan de keuze gemaakt is, worden de gegevens opgeslagen en ter beschikking gesteld aan de dealer in ons geval John Knoops (Passion for Bikes) in Mierlo.

Inmiddels was duidelijk dat Idworks mij geen Rohloff naaf met ketting en 2 extra versnellingen kon bieden en Santos wel. Wat de keuze plots heel makkelijk maakte. Helaas betekende dit wel dat ik niet als Arco een riem, maar een titanium ketting op mijn fiets heb gekregen. Beide hebben we 14 versnellingen, maar door een kleiner tandwiel achter zijn op mijn fiets de afstanden tussen de versnellingen groter en kan ik uiteindelijk in de hoogste versnellingen dus zwaarder trappen. Fout zal iedere goede fietser zeggen, maar vooralsnog is dit mijn manier van fietsen en heb ik een broertje dood aan hoge trapfrequenties. Een middagje meten en dan de kleur keuze: mooi Santos zwart met mocca letters, een heerlijk naturel Brooks zadel en kurk handvaten. Bestelling in december 2015 geplaatst en dan 6 weken geduld uitoefenen, maar dat is niet een probleem. Ondertussen steken wij nog onze vrije tijd in het schaatsen en staat ook in februari 2016 weer een Weissensee tocht op het programma. 12 februari is het dan zover: onze 2 stalen rossen worden thuisbezorgd.


*Vergroten van je actieradius: de fiets.

Ondertussen kriebelt onderhuids een ander virus: "Jong gepensioneerd" en nu met het pensioen van mijn maatje steeds dichter bijkomend, gaat het er van komen: fiets vakanties. We hebben eraan geproefd, door het Loiredal, langs de Donau, de Atlantische kust en door Thüringen, het is uitstekend bevallen. Met dit besluit zijn we ook overstag gegaan voor de aanschaf van een nieuwe tourfiets en in oktober 2015 besluiten we de eerste stap te zetten. Op Bike motion in de Jaarbeurs in Utrecht hopen we niet alleen onze vingers af te likken, maar ook de juiste info te vinden om te bepalen wat de goede keuze zal zijn.

De dag begint goed, even een lunchstop op het Centraal station Utrecht om tot de ontdekking te komen dat de rugzak met mijn camera in de trein is blijven liggen. Direct melding van gemaakt en er het beste van hopen, meer kunnen we niet doen, maar het speelt de rest van de dag wel met regelmaat even door mijn hoofd.
Dan de fiets: het verhaal van het bos en de bomen is hier helemaal op zijn plaats, maar gefocust op onze plattegrond en doelstelling wordt het gaande weg de dag een stuk duidelijker wat er te koop is en waarin de verschillen zitten. Onze insteek: een goede fiets, niet de goedkoopste, maar het hoeft ook niet de hoofdprijs te worden. Hiermee zijn we toch wel de mist in gegaan. Eenmaal op de stands van Santos en Idworx geweest, heeft de vertwijfeling toegeslagen: hoe ver ga je??? 

Ja, de middenklasser Stevens gaat mee naar huis op ons lijstje kandidaten, redelijk geprijsd met een dealer in het dorp. Een Rose fiets hoe mooi ook, zal het niet gaan worden. Bestellen in Duitsland en de rest zelf uitzoeken voelt niet goed. Duidelijk: een fiets zonder die kwetsbare derailleur, toch wel het einde. Een Pinion: te duur, maar een Rohloff naaf en riem, we gaan er van en over dromen.

De Stevens dealer in ons dorp blijkt alleen mountainbikes te verkopen, op naar Riel, Stevens en Idworx testen. Vlot valt de Stevens af met een heel rijtje "net niet" punten: dikke bekabeling onder tegen het spatbord en dicht op de band, de zit op de fiets, maar vooral het lastige snelle reageren van de fiets op elke beweging van het stuur, hoe klein en onbedoeld ook. Fietst onrustig. 
De Idworx, herenuitvoering weliswaar en met zijn glanzend zwarte uiterlijk zeker niet om die reden mijn keuze, blijkt om te rijden een fantastische fiets. Grote nadeel: met de 14 versnellingen van de Rohoff naaf kom ik er minstens 2 tekort aan de zware kant. Kan dit worden aangepast?

*Wat er aan vooraf ging.

Bijna 50 en ontdekken hoe je actief de wereld kunt beleven door te gaan sporten. Voorzichtig begonnen met schaatsen, omdat de kinderen toch 4 tot 5 keer per week op de ijsbaan vertoefden. Snel helemaal gegrepen door die sport en de Weissensee ontdekt, maar daarover later meer. 

De volgende stap werd de wereld beleven op mijn hardloopschoen: hardloopschoenen, die zijn goud waard: Asics Gel GT 2000 2A, de smalle leest. Twee paar per jaar. Inmiddels weten ze ongeveer zelf de weg naar huis. Hardlopen is naast het plezier van buiten zijn, ook een must voor het ordenen van mijn harde schijf. Vrijwel alle papers en mijn Thesis hebben al rennend vorm gekregen en al lopend zijn de meest hardnekkige, ingewikkelde problemen vaak verworden tot hanteerbare proporties. Pen en papier in het zakje en onderweg zo nodig een printje maken als geheugen steun. Vaak een vast rondje, ik stop mijn energie in mijn bovenkamer en mijn schoenen brengen mij weer thuis.  De rust die dat hardlopen teweegbrengt is niet alleen een weldaad voor mijzelf, maar ook voor mijn omgeving. Het is wel voorgekomen dat op zondag middag één van de kinderen met de schoenen in de hand naar mij toe kwam met de mededeling: "Mam ga eerst jezelf even uitlaten, je bent niet te genieten".

Omdat het ook heerlijk is om gewoon af te dwalen van de geëigende paden en kris kras het bos te doorkruisen kocht ik een aantal jaren geleden Asics "trailrunschoenen", de Trabuko, een mislukking. De zool is zo stug en hard dat mijn knie er al snel genoeg van had. In de kast dus. Tot.....ja, het is ervan gekomen, ik ben gaan trainen voor de Nijmeegse 4 daagse, de 100e !!!! en ik werd ingeloot. Op 8 april 's avonds laat viel deze mededeling met een mailtje in mijn mailbox. Ja, het stond hoog genoteerd op mijn bucketlist en ik ben er al jaren van overtuigd dat ik die eens wilde lopen, maar stiekem was ik toch wel een beetje opgelucht dat ik die dag geen mailtje kreeg. Tot half 12 dan en dat was ook gelijk voldoende om mijn nachtrust volledig te verstoren. Natuurlijk wilde ik, maar voor wandelen had ik eigenlijk nooit tijd en net nu ik begonnen was met de MTB en al aardig door dat virus was gegrepen. Tja, een trainingsschema dan maar. 3 maanden de tijd voor een schema van 5 maanden. Schoenen, ook een punt. Vele soorten en maten geprobeerd, maar overal was wel iets aan te maren en eigenlijk zijn natuurlijk alleen hardloopschoenen echt fijn aan je voeten, maar die zijn te slap. Uiteindelijk uit nood de Trabuko's uit de kast en jawel, zelfs 40 km zijn daarop te doen, ware het niet dat de lip van de schoen zo slap is dat de veters op een gegeven moment de pezen van je grote teen in nood brengen. Max heeft de oplossing: een overbodige set schoenvullers van het schaatsen op maat geknipt als versteviging van de lip et voila! Volgens de dames ziet het er niet uit, maar ik ben er helemaal gelukkig mee. Ondertussen is de 100e Nijmeegse wandel 4 daagse achter de rug. 4 dagen 40 km.
4 dagen één groot feest.


Omdat de paden in onze bossen met grote regelmaat worden omgetoverd tot grote modderpoelen en de MTB paadjes en andere tussendoortjes blijven boeien heb ik toch nog een keer de gok van een trailrun schoen gewaagd, ditmaal na een Bever trailrun clinic waarbij je de schoenen kon test. Aangeschaft de Salomon Speedcross 3. Mijn redding in december 2015, toen mijn rechterbeen en knie zoveel problemen gaven dat ik dacht dat het voorspelde einde van het hardlopen daar zou zijn. Wat met de gewone schoen en op de gewone paden niet meer lukte, bleek een plezier met de Salomon, dwars door het bos: genieten van het hardlopen en 's nachts gewoon kunnen slapen. Heerlijk.