6.45 op de fiets, breakfast to go mee, drukte voor zijn op
de A2. Lukt aardig, maar dan nog Galle door. Alsof het zo moet zijn: allemaal
eier en kippen kramen en winkels. In Sri Lanka lijkt het alsof winkels,
kraampjes etc. van een bepaalde soort zich clusteren, zie je er één ziet dan
zie je er meerdere. Ik mis mijn eitjes en dus zie ik overal grote hoeveelheden
eieren te koop. In de buitenwijk van Galle tussen de mooie grote huizen vinden
we een bushokje dat uitstekend dienst kan doen voor ons ontbijt. Ondertussen
kiest de vrouw des huizes aan de overkant een grote vis bij de reizende
visboer die vervolgens pal voor onze neus de verse vangst van kop, staat en
ingewanden ontdoet. Buurthond en katten wachten rustig tot het afval op straat
wordt geschoven. Eet smakelijk, gezellig zo samen.
Onze benen hebben genoten van de rust en de fietsen zijn
opnieuw nagekeken en bijgesteld. De temperatuur net 25 graden en de zon nog
achter gesluierde bewolking. Prachtige slingerende en heuvelachtige wegen, over
een dijk langs de Gin Ganga en tussen grote hoeveelheden bloeiende planten, struiken
en bomen door. Opvallend veel mooi rode bloemen, de Hibiscus, maar ook de
Anthurium die wij nog kennen van het potje in oma’s vensterbank, staat hier
groot en veelvuldig in de tuinen. Ook orchideeën in volle bloei.
Opvallend is dat zo ’s ochtends vroeg uit alle hoeken en gaten
fietsen en scooters komen met een (veelal) oudere man als bestuurder, meisje of
jonge vrouw als medepassagier op de fietsstang of achterop. Fraai om te zien is
een oudere, kleine man op de fiets met een veel grotere jonge vrouw voor hem op
de stang. Hij kan nauwelijks om haar heen kijken. Zij is volledig in het wit
als moslima met nicap, waar bovenop wat koddig een klein, voor ons vooroorlogs
zusterskapje. De vrijheden van de vrouw lijken op deze wijze heel erg beperkt. Soms
wordt zij afgeleverd bij de bus en vertrekt de partner op de scooter pas als de
bus wegrijdt. Ook op jonge leeftijd zijn er duidelijk scheidingen. Oma wandelt
met haar kleindochter en opa neemt zijn kleinzoon vol trots mee bij zijn
bezigheden. In de schooluniformen zie je zelden gemengde groepjes. Meestal of
allemaal witte lange broeken, of witte lange jurkjes.
Onderweg zien we 4 jonge vrouwen in een naaiatelier. Vol
trots vertellen zij dat zij kleding maken voor het leger en de marine. Gelijk
krijg ik een stoel en een glas melk aangeboden.
Na nog wat dorpjes te zijn gepasseerd, willen we de
aangegeven kaneel fabriek bezoeken. Helaas brengen de borden ons bij (weer) een
stupa. Ook bij het Dedduwa Lake zijn we wat minder gelukkig in het vinden van
de Lodge waar we een boottocht over de Lagoon zouden kunnen regelen. Gelukkig
worden we dit keer gevonden door een enthousiaste Tuk-Tuk chauffeur die net met
Boeddha in gesprek ging in de hoop dat hem dit klandizie zou leveren. Allemaal
gelukkig dus. Het blijkt een goede keuze. We maken een 2 uur durende tocht over
de grote rivier, maar ook door de aangrenzende Mangrovebossen. Een prachtige
ervaring, tussen alle wortels en vertakkingen van deze immense bomen, die
gedijen op de getijden van de Indische Oceaan.
Enkele mooie felgekleurde vogels,
de Leguanen in verschillende maten en op het meer zonnend op de rotsstenen de
krokodillen. Kaaimannen zijn het in dit geval, mooier getekend dan de
Alligators en bang voor mensen volgens onze gids. Dat laatste proberen we niet
uit.
Vandaag een speciale selfie en boodschap naar Nederland voor
Arco’s moeder Thelma: dikke kus en felicitaties met haar 91e verjaardag!!!!!!!!!!!!!!!!
Tot slot een bezoek aan de Turtle Hutchery, een soort Pieterburen
voor zeeschildpadden.
Gefietst: 70 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten