zondag 4 december 2016

*Sri Lanka dag 19: Tissamahara – Embilipitiya

Mooie start om bet Tessa Lake. Prachtig gezicht de Raintree en waterplanten en bloemen in meer met verschillende mooi gekleurde vogels, o.a. een boom vol mooie groene papagaaien. 



Net iets om het meer heen zien we al uit de verte twee bomen helemaal vol hanger met enorme vleermuizen. Regelmatig zagen we onderweg al kadavers van dit grote formaat tussen stroomdraden hangen, maar het grote kabaal maakte duidelijk dat het hier toch echt om levende vleermuizen van formaat gaat. De weg door de binnenlanden langs het water was prachtig. Mooie IJsvogels en veel veel vriendelijke mensen.


Bruggenbouwers

De dijk op langs het Lunugamwehera reservoir, opnieuw veel vogels, helaas geen flamingo’s. Flink wat wind, helaas voornamelijk op kop. Voordeel: het zweet van je voorhoofd is verdampt voordat het je ogen heeft weten te bereiken. Temperatuur boven de 35 graden, liters drinken dus.


Langs de weg de kramen met de ronde terracottapotten met curd, buffelyochert. Vanaf dag 1 ben ik fan. Met palmsuikersiroop erop mag je mij er ’s nachts voor wakker maken. In de potten blijkt de curd ook buiten de koelkast in deze temperatuur houdbaar. Ook ineens overal tomaten en keurig opgestapelde plasticzakjes met diverse soorten rijst, maïs, bonen en specerijen.


Als afscheid van de mooie weg nog een stelletje pelikanen. Echt niet moeders mooiste.
De grote weg op, heuvels, vals plat en wat saai. Af en toe stopt het anders zo jachtige verkeer op de brede doorgaande weg. Statig als een man op leeftijd stapt dan een grote Veraan van de ene zijde naar de andere zijde van de straat. Voordoende alsof hij zich van geen kwaad bewust is.

Sri Lanka: het bad, douche en overal goed voor matje.
We belanden in Embipitiya, een behoorlijke stad met een veel winkeltjes, waar ook veel modernere waren worden verkocht. Vaak zijn we zo onder de indruk van al die dingen die we tegenkomen en niet gewend zijn. Plots ook iets missen! Overal zijn kinderen, op de arm, op de heup, op schoot in de auto, voor op de scooter, of zelfs aan de borst achter op de scooter. Vaak ontfermen de grootouders zich over hun kleinkind. Nergens zien we een kinderwagen, buggy, Maxi-Cosi, of een autostoeltje. Ook niet goed voorstelbaar een kinderwagen duwen op de wegen zoals ze zich hier voordoen.
Ook met de fietsen is het hier iets anders gesteld. Prachtig eenheidsformaat, stuur en zadel op gelijke hoogte als de stang en vooral flink grote wielen. De racefietsen hebben we gezien, af en toe een mountainbike. De laatste vaak in kinderformaat. Andere kinderfietsjes zijn een zeldzaamheid, evenals de damesfiets, slechts af en toe gespot.


In het Pavana hotel hebben we een geweldige gastheer: Thilina. Uiterst correct en een wandelend VVV-kantoor. Onze naam staat al met Hollands vlaggetje bij de entree. Een heerlijke verse fruitsap van het overheerlijke type waar je rietje rechtop in blijft staan. Kom ik met een vraag over de safari bij hem: “please madam, take a seat” en een heerlijke sofa kijkt mij uitnodigend aan. Staan met 1 hand op de rug krijg ik uiterst correct de gewenste info, aangevuld met ter zake doende achtergronden, geen verkooppraatjes, maar een gedegen achtergrond aangevuld met zijn eigen ervaringen. Dat ook deze man, de meest correcte die we tot nu toe zijn tegengekomen, niet alleen maar het correcte praatje levert, blijkt als wij hem vragen naar een restaurant advies. Dit wordt gegeven, met een kleine aanvulling. Als een ondeugend jongetje buigt hij iets naar voren, gedempte stem, big smile: “ga wel eerst even naar de supermarkt om je bier te kopen. In het restaurant betaal je daarvoor veel te veel voor!”

Thilina regelt onze safari naar het Udawalawe National park. Olifanten spotten, hij is duidelijk, geen luipaarden en ook voor vogels kun je beter de andere twee parken in de buurt nemen.  Alhoewel het nieuw aangelegde vliegveld volgens Thilina de vogelstand duidelijk negatief lijkt te hebben beïnvloed.

Gefietst: 72 km.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten