5.15 uur; een luxe jeep staat voor ons klaar en een super
ontbijtmand met zelfs een thermoskan koffie. Safari Udalawe National Park. Al
onderweg komen we achter de elektriciteitsdraden een treurig kijkende oude
olifant tegen.
Net het park in: enthousiast stopt onze chauffeur: “rabbit,
take a picture??” Huh……… toch maar even niet. Dan wordt het even helemaal
anders. Een prachtig rode zon komt op boven het park met veel halfhoge
begroeiing, waarin rood- oranje bloemen. Daartussen open stukken en
prachtige solitair staande bomen. Het duurt maar even en jawel, twee dikbillen
met hun kroost komen al etend tussen de stuiken door zich een weg banen.
De
vrouwtjes blijven met de jonge olifantjes bij elkaar, de mannetjes zijn
eenlingen. De jongen die wij zien zijn 3 en 15 maanden. Augustus blijkt paar en
baar tijd te zijn voor de olifant.
Grote poelen met imposante zwarte buffels,
meestal begeleid door de nodige vogels, vaak kleine witte reigers. Verder
trekkend verandert het landschap, modderpoelen, weinig begroeiing en veel uitstekende
dode, kale bomen.
Prachtig gezicht met de laagstaande zon. Bijna onopvallend in
de modder liggen er verschillende krokodillen, alsof ze tot geen kwaad in staat
zijn. Opnieuw olifanten en nu een hele groep, zich weinig aantrekkend van de
drie Jeeps. Plots een onrustige lawaaiige olifant, wij ook onrustig, zo
dichtbij. Blijkt er een verdwaalde hond rond te lopen en dat zint een olifant
niet. Bijna kun je ze aanraken. Als onze Jeep in de weg blijkt te staan voor de
oversteek van de hele groep is een klein duwtje met de slurf voldoende om de
hele Jeep te laten schudden.
Geweldige ochtend, ook al bleek dat we net te laat
waren om het voederen in de olifanten orphanage te kunnen aanschouwen.
Als we vervolgens net na de middag op de fiets stappen is
het al meer dan 40 graden. In Nederland de strooiwagens, wij komen met
regelmaat de sproeitanks tegen om de straat nat te houden. De droogte blijft
aanhouden. Er zijn de nodige klimmetjes. Rustig aandoen en veel drinken is het
motto. De route is mooi, door rustige heel natuurlijke gebieden. Genieten dus.
Klein ommetje naar de Mulkirigala tempels. & rotstempels
met prachtig bewaarde Liggende
Boeddha’s, mooie rotswand en
plafondschilderingen op verschillende niveau’s in een grote rots. Helemaal de
moeite waard, vergelijkbaar met de Cave tempels in Dambulla, maar iets
authentieker en ouder: 3 eeuwen voor Chr. Het blijft onvoorstelbaar hoe mooi
telkens weer deze bewaarde boeddhistische schatten zijn. Op de top krijgen we
de pelgrim zege van de priester (met weer een armbandje) en klimmen we even op
de rots voor het uitzicht. Ook ik krijg spontaan hoogtevrees bij het zien van
die Dinckey toys steil en ver beneden ons. Het aantal traptreden dat we er dan
voor hebben moeten opklimmen is aanzienlijk.
Dikwella: hotelletje met eigen baai aan de Indische oceaan,
een paradijsje!!! Heerlijk eten met de oceaan aan je voeten, het kabaal van de
golven en een prachtige grote vis op het bord. “All Dutch like this” is het
commentaar als het geserveerd wordt.
Gefietst: 58 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten