Onvoorstelbaar: warm gehad tijdens de nacht. Slapen en draaien
als een mummie, even wennen, maar niet slecht. 5.30 uur: cocathee aan de tent
en het kleine teiltje warm water voor de ochtend opfrisbeurt.
Geweldig ontbijt: warme havermoutpap met suiker, eieromelet
met aardappelen en broodjes jam. Vandaag de grote uitdaging: 4630 m. Voor de
lunch een steile klim van bijna 1000m. Langs, door en over snel stromende
beekjes omhoog. Het wordt al snel steil en lastig klimmen langs en om de grote
watervallen die we ’s ochtends vroeg vanuit onze tent al in de verte zagen.
Achter de watervallen het schitterende uitzicht op de Lagune in het dal met
enkele kleine hutachtige woningen en de schaapskudde met de 8 jarige herder en
haar hond.
Vervolgens wordt het voldoende steil om alleen maar naar je voeten
te willen kijken om stap voor stap te bepalen hoe je verder moet. Om de bergen
heen, omhoog en nog eens omhoog. Op tijd stil staan om de steeds weer
verrassende nieuwe uitzichten te bewonderen. Schitterende bergen en
rotspartijen, mooie lagunes in diepe dalen en glooiende groene weiden.
We lopen
in de wolken, frisse wind en de winterjas over de fleece. Muts op en
handschoenen aan ( in Nederland heerst nu een hittegolf). Iedere klimpartij en
bocht levert een nieuwe verrassing en uiteindelijk recht tegenover ons de
besneeuwde bergtoppen en een gletcher. De hoogste top in dit Urubamba gebergte
is de Chiqun van 5530m. Uiteindelijk bereiken we ons hoogste punt de Pachacutec
pas op 4630m. Even komt de zon door en kan de winterjas uit.
Nog even een korte inspanning op en neer en opnieuw een
welverdiende, goed smakende lunch. Ondertussen horen we de hagel op het tentdak
neerkomen. De enige neerslag die valt tijdens de gehele tocht. Wat volgt, is
alleen een afdaling. In eerste instantie nogal wat steile rotsachtige
slingerpaadjes, maar uiteindelijk uitlopend in een grote drassige vallei waar
weer uitgebreid aan veehouderij wordt gedaan. Alle soorten wolproducenten
worden weer bijeengedreven door de traditioneel geklede vrouwen en meisjes,
terwijl het manlijke geslacht zich bekommerd om de paarden, ezels en al wat
daar tussenin zit. Ons tentenkamp staat langs een flinke stroom met uitzicht op
de besneeuwde bergen en een enorme rotspartij. Lama’s komen nieuwsgierig kijken
naar wat er in hun domein is geplaatst en zorgen met hun uitwerpselen voor verse
deurmatten voor onze tenten. Overnachten in Cancha Cancha op 3860m.
Al vanaf het begin bleek onze gids ziek en vandaag lijkt
daarin het toppunt te zijn aangebroken. Weinig hebben we hem gezien, hangend op
de “ambulance ezel”.
Na nog even genieten van de sterrenhemel met schitterende
Melkweg liggen we opnieuw rond 8 uur als mummies opgerold in onze tenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten