Dag 17 (20-06-2017): Lares trail

4.45 uur op, ontbijt, donzen slaapzak en fleece ontvangen en bij de duffel in gepropt. 10 medetrailers uit onze eigen groep in de bus en een ca. 6 uur durende tocht door een geweldig berglandschap met steil stijgende en slingerende weg. Net voldoende om heel voorzichtig 2 busjes elkaar te laten passeren. Passen, meten, afgrond links en rotswand rechts. Hoogste punt: Larespas op 4580 meter. Aan het begin van de rit in Calca op de markt inkopen gedaan door de beide chefs. Alles vers en locaal.

Rond 11 uur belanden we via een idyllische route op het startpunt van onze trail: Cuncani op 3754 meter hoogte. Twee gidsen, 2 chefs, 4 paardenmannen, 7 muildieren en een “ambulance paard” met helm, zuurstoffles en begeleider staan voor ons klaar. Laatste candybars, fruit en op pad. Toch even wennen aan de hoogte en al snel ademnood. Tempo aanpassen en rust bewaren.

Stap voor stap als een bejaarde. De stokken zijn een welkome aanvulling. Winterjas uit en verder in een fleece.

A snel gaan we steil omhoog. Regelmatig stoppen voor de prachtige uitzichten. Onderweg de kleine huizengroepjes en verlegen locale bevolking, kuddes schapen, lama’s en alpaca’s met hun meestal jonge begeleiders en honden. Mede toeristen worden niet gezien.

Na ongeveer 2,5 uur en een stevige klauter en klimpartij het hoogste punt van de dag: de Huillquicasa pas: ruim 4400 meter hoog. Opluchting en een spontaan Wilhelmus.

Afdalen voor de lunch aan de Laguna Quellococha. Als VIP’s ontvangen. De tenten voor het koken en eten staan klaar, evenals ons “eco toilet”, waarvoor we uitleg voor gebruik krijgen: plasticzak 1 voor de kleine boodschap, plasticzak 2 met zitring voor de grote boodschap, plastic zak 3 voor de gebruikte papiertjes en een strooibus om na elk gebruik de geproduceerde boodschap mee te bestrooien. Verder dan deze uitleg zijn we geen van allen gekomen. De “Inca stop” bleek de voorkeur te hebben.

3 gangen lunch met heerlijke Quinoa soep en pasta. Watervoorraden vullen ( water getapt uit de locale stroompjes werd voor ons gekookt, ’s avonds als kruik mee in de tent, vervolgens als drinkwater mee verder), energie bar mee en op pad.

Via een relatief ontspannen tocht belanden we in ons eerste kamp: keurige groene tentjes, eet en kook tent, toilet als troon goed zichtbaar op een heuveltje en een teiltje warm water om je mee op te frissen. De voeten gaan erin.

17.00 uur thee met een enorme hoeveelheid popcorn gevolgd door een heus 3 gangen diner. Inmiddels is het aarde donker. De afsluiting van het diner bestaat uit in rum aan tafel geflambeerde banaantjes, geserveerd door de chef zelf in kraakheldere witte koksbuis met koksmuts.  Nog even wat spelletjes en om 20.00 uur iedereen onder de wol met thermo ondergoed en meerdere laagjes aan, kruikje mee en  muts op. Stik donker, schitterende heldere sterrenhemel en een voorspelling van -5 gr.