Bewolkt, lekker warm. Het vliegen is gezien de bewolking op
de middag gepland. Eerst met Don Leo naar de oude graven, waarin vele resten,
maar ook volledig intacte mummies van een weleer zijn te bewonderen. Onderweg
door de Nasca woestijn een verrassende presentatie van de rijkdommen die dit
land te bieden heeft: landbouw met een onvoorstelbaar aantal verschillende
soorten aardappelen en granen. Fruit en groente teelt, maar ook mineralen,
metalen, cactus, zeewier en de schimmels voor het produceren van penicillines.
Belangrijke exportproducten.
Het verkeer vertoond een opvallend beeld. De tuk tuks hebben
plaatsgemaakt voor lange treinen kleine autootjes (formaat invalide autootje met
scooter motor). Van de meeste lijkt het onwaarschijnlijk dat een APK keuring
met succes zal kunnen worden doorstaan. Deze omschrijving geldt ook voor de
taxi’s, zelfs die van het “betrouwbare” soort. Op de eveneens 2 baans grote
verbindingswegen buiten de stad wordt het beeld en het tempo bepaald door
grote, vaak moderne vrachtauto’s.
De Inca begraafplaats ……. , opnieuw in een weidse omgeving door
prachtige kale bergen omgeven, is een mooie inkijk in de geschiedenis van dit
land, mede door de vergezellende verhalen van Don Leo. De nieuwe eigentijdse
begraafplaats met al haar kruisjes die we onderweg tegenkomen, maakt eveneens
indruk.
Wat volgt is een bezoek aan de aquaducten die zorgen voor de
irrigatie van het land. Uit de oudheid en nu aangepast en aangevuld nog steeds
in gebruik. Geniaal uitgedacht om op deze wijze gebruik te maken van het water dat
afkomstig is van de bergen van de Andes, waar het wel regent en sneeuw valt.
Onverwacht krijgen we ook een antwoord op onze bouwvraag. Na
de laatste aardbeving heeft president Fujimorri geen geld, maar bouwmaterialen
geleverd voor de herbouw van de verloren huizen. Materialen voor de bouw van de
begane grond. Geld voor verdere bouw is door vrijwel niemand op te brengen. De
bouw staakt na 1 laag.
Geen tijd meer voor een lunch, ons geluk zoals zal blijken.
Vliegen, met 4 personen mee in een Chesna. Alles strak geregeld met paspoort
controles, detector poortjes en een privé begeleiding naar onze Jet. Instructies
en koptelefoon en vlekkeloos de lucht in.
Prachtig uitzicht naar beneden en aan
de hand van een kaartje de indrukwekkende figuren op de grond, keurig
geregisseerd door onze mooie copiloot Jorge. Even rechts onder de vleugel,
bochtje en nu links, bochtje, weer links en bochtje schuin hangend rechts. Ola,
luchtzak. Uiteindelijk is het gelukt en hebben we alle figuren kunnen
aanschouwen en achteloos een aanval gedaan op het record kotszakjes vullen. Gelukkig
ontspring ik net de dans dankzij het magische watje van onze Jorge. Helemaal de
moeite waard, ook al was de lucht wat heiig. Geluk gehad, slechts 2 chesna’s
zijn deze dag vertrokken.
De middag vrij ter besteding. Waren we aan toe. Samen
lunchen in een kleine kleurige gelegenheid in de hoofdstraat. Lokale bevolking
aan de weinige tafeltjes. Het grote schoolbord met het menu kunnen we niet
lezen, er volgt een menu kaart. Eenvoudig: kippensoepje, sandwich. De ober
vertrekt, evenals de klanten. Nieuwe klanten, snelle bediening. Wij kijken toe.
De tafeltjes vullen zich verder, heerlijke dingen komen voorbij. Wij zijn de
toeschouwers met onze Inca cola. Ober terug met de boodschappen en ons kwartje
valt. Bestellen van de kaart betekent eerst boodschappen doen. Dus nog even
wachten en de kok een kans geven. Ruim een uur later blijkt het wachten de
moeite waard geweest te zijn. Nasca verkennen.
Verrast worden we door een optocht met allemaal mooi
verklede en opgemaakte kinderen. Foto, lachen tegen verlegen snoetjes en
vriendelijk terug zwaaien. Cadeautje.
Zorgen voor de nodige Sol’s en boodschappen voor een lange
reisdag morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten