Valse start. De voortekenen hingen gisteravond eigenlijk al
in de lucht. Rond half 9 bleek overal het water afgesloten, het kantoor dicht,
alles stikdonker en geen mens te bekennen. Helaas bleek hierin vanochtend geen
verbetering en ons toegezegde ontbijt kwam ook niet spontaan aan lopen. Dus zonder wasbeurt en ontbijt de fiets op. Dat ontbijt is toch wel een
dingetje. Stevig opstarten is eigenlijk essentie voor een dag fietsen.
De stad uit, het platteland en verbaasd over de enorme
rotzooi die overal op straat en om de huizen licht. De straat is ook de vuilnisbak.Vies eigenlijk.
Fietsen tussen de rijstvelden door, regelmatig de zee in
beeld en aaneengeregen dorpjes waar overal grote versierde tenten staan,
meestal met podium, live muziek en enorme geluidsboxen. Grote hoeveelheden
vrouwen op hun paasbest en mannen met keurige Indonesische overhemden. Op de
foto maar wat graag.
We worden met veel overtuiging uitgenodigd mee te eten van
de enorme buffetten. Het Suikerfeest is nog in volle gang.
De paalwoningen, de Kampongs, maar ook de heuvels die al
meer pit krijgen en de tegenwind aan de zee die zich duidelijk laat gelden.
Even pauzeren langs de kust. Een mooi uitgedoste familie
picknickt in de buurt en heeft ons al snel in de picture. Fotosessie, hoe kun
je mensen gelukkig maken. Niet snel daarna komt een grote motorclub met zwarte
bedrukte jasje en truien de straat in en stapt bijna naast onze fietsen
af. De motor mannen moeten met onze
fietsen op de foto. Geweldig stoer! Als dan één ( de stoere bink himself) het
lef heeft om voorzichtig te vragen of hij met ons op de de foto mag, is het hek
van de dam. De hele stoere club als schoolkinderen uitgelaten om ons heen.
Prachtig en nog trots op hun “Indonesian” motorclub ook. Als we even later weer
op weg zijn, worden we ingehaald door een luid toeterende en zwaaiende groep in
het zwart geklede “Indonesian” motorrijders. Vrienden gemaakt!
Aan het begin van de middag belanden we in onze wisma in
Balukumba. Een wisma met mandi.
Als het niet wat raar zou staan hadden we ook op het balkon van onze kamer kunnen gaan staan want het duurde niet lang of de regen kwam langdurig met bakken de lucht uit en dan is het effect eigenlijk hetzelfde.
onze badkamer met mandi |
Als het niet wat raar zou staan hadden we ook op het balkon van onze kamer kunnen gaan staan want het duurde niet lang of de regen kwam langdurig met bakken de lucht uit en dan is het effect eigenlijk hetzelfde.
Gefietst: 73,5 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten