4.45 uur op. (te) kort en slecht geslapen. Ontbijtbox mee en
op naar het vliegveld. Alles is netjes geregeld, fietsen halen en inchecken. We
krijgen speciale aandacht met onze dozen waar een mannetje voor wordt geregeld.
We hoeven hier dus niet zelf naar de Odd luggage bali.
In het vliegtuig is de keuze tussen het ontbijt Asian style
en Western patatoes snel gemaakt en nog voor 9 uur ’s ochtends zitten wij dan
aan een ontbijt met rijst en een pittig gekruide kip. Water om te blussen
bijgeleverd.
Suikerfeest, vakantie en met de familie op stap. Duidelijk
te merken. Een vliegtuig vol met kleine kinderen. Bedjes, extra kindergordels,
flessen dekentjes. Niet aan te slepen door de crew, die onverstoorbaar
vriendelijk en rustig blijft. Ook als in alle toonaarden door het jonge gespuis
wordt aangegeven het er niet mee eens te zijn.
Malakka, een kleine luchthaven, alles gaat snel. Als we bij
de bagage band aankomen zien we nog net hoe onze eerste fiets door het luikje,
over de band de hal in wordt gelanceerd. Dan de 2e nog en dat wordt
wachten. Massa’s koffers, tassen en dozen passeren 1 of meerdere malen. Geen
fiets. Beetje buikpijn plopt op. Dan als bijna laatste, jawel, fiets nummer
twee. Inmiddels is een aardig aantal aanwezigen even de bagage band vergeten,
om met verbazing te aanschouwen wat wij op onze karren laden. Alle lof voor de
douane die waar kan een helpende hand en vriendelijke lach biedt bij de slalom
met onze fietskarren door de poortjes.
Buiten even omschakelen naar de rommelige, Aziatische
drukte. Voor het eerst een blauwe lucht met mooie dikke witte wolken. Door de
drukke straten van Makassar met massa’s verkeer en een aaneengeregen lint van
kleine bedrijfjes met her en der er tussendoor waslijnen vol met wasgoed.
Heerlijk in de uitlaatgassen. Wel binnenste buiten, het zou eens kunnen
verschieten in de zon.
Verrassing: achter de chaos een oase aan rust. Ons hotel met
tuinen, een zwembad en een eigen huisje met uitzicht over de oceaan.
Heerlijk
in de wind op het balkon boven diezelfde oceaan de fietsen in elkaar gezet.
Fijne dozen die van dat andere merk.
Af en toe wat grote druppen regen, blijft het bij. Fort
Rotterdam, bijna om de hoek is niet veel meer dat wat grote koloniale gebouwen
met een geschiedenis. Een gevuld bolletje eten van de Hollandse bakker onder de
molen. Welgeteld 11000 rupiah, ofwel 66 cent. Net de ATM bezocht, voor het
eerst in ons leven miljonair. Met een
kop (Ceylon) thee op het balkon, uitzicht op de ondergaande zon boven de oceaan
en een diner op de boot die bijna in onze voortuin ligt, zijn wij twee tevreden
dwaze Hollanders op een fietsje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten